Zehra tekrar paylaştı.
Yine de, durum buysa, buna nasıl tahammül ediyorlar? Her günü pes etmeden, umutsuzluğa kapılmadan, intihar etmeden, hatta siyaset tartışmaya devam ederek nasıl atlatıyorlar? Bu kadar katı egoist olabilirler mi? İşlerin böyle olması gerektiğinden o kadar eminler ki kendilerinden bir kez bile şüphe duymuyorlar mı? Eğer öyleyse, sanırım katlanmak daha kolay olabilir.
Sayfa 14
Utanç verici bir umursamazlığımız var iyiye ve kötüye,
Solup gidiyoruz kavgaya girmeden daha;
Yüz kızartıcı korkaklarız tehlikeyi görünce
Ve iğrenç tutsaklarız iktidar karşısında.
O şarkı söylerken erir sesler
Öpücük dudakta nasıl erirse.
Bakarken o, ışıldar gökler
Tapılası gözlerinde.
Okur Takip Önerileri
Çünkü istemiyorum karışsın şarkıma
Yaşayan gerçekliğin sesleri.
Anımsamak istemiyorum insanları ve ezinçleri
Bu en güzel yaşamın kıyısında.
Dünyayı istemiyorum anımsamak
Ki her şey ilençlidir orda,
Mutluluk kirlenmiştir yalanla,
Ve ağuyla doludur her kucak.
