Kızılderili şeflerinden birinin beyaz adam için söyledikleri;
Hiç bitmedi beyaz adamın gelişi.Onlar geldikçe biz bittik, biz bittikçe onlar geldi.
Kara yüreğin, beyaz tenin gibi olabilirse bir gün, anlarsın yaptıklarını, bizi.
Hafızanın bahçesi çoraklaşmaya başlayınca insan elde kalan son ağaçların ve güllerin üzerine şefkatle titrer. Kuruyup gitmesin diye sabahtan akşama kadar onları sulayıp okşuyorum: Hatırlıyorum, hatırlıyorum ki unutmamayım.
Yazarlar sıradan sandığımız insanları evirip çevirirler yeni insanlar yaratırlar.Bu yeni gözle biçimlenmiş insanlar artık bizim için sıradan değildirler, birer kahramanlardır.Gerçek hayatta da gizli bir elin bizi biçimlendirmesini isteriz, gelse bizi de değiştirse de kendi hayatımızın kahramanı olsak .O el kendi elimizdir oysa..