Bir kitap okudu
212 syf.
·
Puan vermedi
Ne kadar mustarip olursanız olun, güneş bu ıstırabın arasında er geç bir çatlak buluyor, oradan altın bir ejder gibi kayıyor.Sizi iç mahzeninizden çıkarıyor, bir yığın imkanı bir masal gibi anlatıyor. ''Sanki, bana inan, ben her mucizenin kaynağıyım, her şey elimden gelir; toprağı altın yaparım.Ölüleri saçlarından tutup silker, uykularından uyandırırım.Düşünceleri bal gibi eritir, kendi cevherime benzetirim.Ben hayatın efendisiyim.Bulunduğum yerde yeis ve hüzün olamaz.Ben, şarabın neşesi ve balın tadıyım'' diyordu.
Sayfa 33 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Dikkatli bakarsan, mucizenin şaşılacak bir tarafı yoktu esasında.Hayat bir mucizeydi zaten.Geldiği gibi, olduğu gibi kabul edecek, debelenmeyecektin.Deliler deli değildi, mucizelere gözünü kapatıp ‘’Ben görmüyorum, demek ki mucize falan yok.’’ diyen akıllılar deliydi.
Sayfa 156
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti.Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı.Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazan o kerteye varıyordu ki, kendilerine altın ve gümüşten, zevk ve safadan, lezzet ve şehvetten bir alem kurup, keder ve ızdırap fikirlerinin kafalarına girmesine izin vermiyorlardı.Oysa Uzun İhsan Efendi, dünyanın şahidi olmanın gerçek bir ibadet olduğunu sık sık söylerdi.
Sayfa 90Kitabı okudu
