ıslanmaz mısın?
ellerini açıp yukarıya küfür edenle,
ellerini açıp yukarıya dua edene
aynı rahmette yağmur yağar,
dinlemez misin?
İçmez misin?
Hiç içmem der misin?...
Kalbin pas tutması iki şeyledir: Gaflet ve günah. Kalbin [pasından kurtarılıp] cilâlanması da iki şeyle olur: İstiğfar ve zikir."
İbnü'l-Kayyim, el-Vâbilü's-sayyib
Bazı günleri konuşmamaya ve insanlardan uzak kalmaya adardık. Hiçbirimiz zikir yapmaktan veya Kur'an okumaktan başka bir şey için ağzını açmazdı.
Hasan el-BENNA
Bütün çabamız,
"Ne olurdu dünyada bir fazladan Allah deseydim, bir fazladan zikir etseydim" dememek için olsun..
Bu mizanı koca dağlar doldurmaz da, yeri gelir bir çakıl taşı doldurur.. bilemeyiz..
Abdullah İbn Mes'ûd radıyâllahu anh şöyle demiştir:
"Suyun bitkiyi filizlendirdiği gibi, Zikir de kalp'de imânı filizlendirir."
Fethu'l-Bâri: 1: 13.
..
“Allah’ı öyle çok zikredin ki, tâ (insanlar) size mecnûn / deli desinler.” [Bkz. Ahmed b. Hanbel, 3/68; İmam Hâkim, Müstedrek, 1/499; Nûreddîn el-Heysemî Mecmau'z-Zevâid ve Menbau'l-Fevâid, 10/16; İbn Kesîr, Tefsîr, 1, 6553]
Çoğaldı masivanın derdi gönlüme nirân düştü
Unuttum dermanı Eyyûb gibi virâne hân düştü
Azdı yaralarım bana sabır kurda şükür düştü
Kalbimdeki şol cehri zikir dilime hafi düştü.
Gussanâk
Allah'ı zikir, O'nun azabından kurtuluşun yoludur. Allah'ın rahmetine ulaşmanın gazabına ulaşmaktan çok daha kolay olması da Allah'ın bir lütfudur. Nitekim şöyle bir hadis rivayet edilmiştir:
Bir Ademoğlu kendisini Allah'ın azabından, zikrullahtan daha güzel şekilde kurtaracak başka bir ibadet yapmış Olamaz.
Abdülaziz at tarifi
“Şeytanın insana vurduğu ilk kelepçe dili zikir yapmaktan alı koymaktır.Zira insanın dili bağlandığı zaman diğer azaları da teslim olur."
• Şeytan onların başlarına dikilip Allah'ı anmayı unutturmuştur.
(Mücadele suresi 19. Ayet)
Şeyhi olmayanın şeyhi şeytan mıdır?
Sabah yaşadığım bir diyalogtan :
Kişi anlatıyor bir ortamdaydım denildi ki "Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır." Kendimi kötü hissettim,kendi kendime şeytana mı uyuyorum ben şimdi dedim,sanki onların şeyhlerine tabi olması bak ben tabiyim sen değilsin gibi onları kibirli gösteriyor
📌 “Şeyhi olmayanın şeyhi şeytandır.” diye bir hadis
~Gökkubbenin altında~
Neyi unutan?
İnsan dünyaya niye gönderildiğini, Rabbini unutan, unuttuğu zaman da hüsrana uğrayan bir varlıktır. Ayet-i kelimede “Allah’ı unutan, bu yüzden Allah`ın da onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın.“ buyuruluyor. Aslında her vahiy bir zikir, Her peygamber bir zâkirdir. Peygamber insana evrensel ve ilahi hakikati tekrar hatırlatan kişidir. Her risalet ve mesaj, insan için zikir, tezekler, hatırlatmadır: “Asıl hakikati, bu dünyaya niye bulunduğunu unutma!”
Mevlana’nın güzel bir hikayesi var : bir sultan, hizmetinde bulunan bir görevliyi çağırıp ona bir emanet veriyor. “Bunu falanca diyardaki filanca kişiye ulaştır. Diyor. O kişi emaneti alıyor, yola çıkıyor ve yüz gün süren bir yolculuk yapıyor. Bir hayvana su veriyor, bir fakire yardım ediyor, yoldaki taşı kaldırıyor… Ama bu hengame içinde emaneti ehline teslim etmeyi unutup geri dönüyor. Sultanın huzuruna çıkınca yüz gün boyunca yaptığı iyilikleri, güzellikleri anlatıyor. “ peki verilen vazife ne oldu, emaneti sahibine teslim ettin mi? Diye sorulduğunda “ sultanım, ben onu unuttum!! Diye cevap veriyor. Bunun üzerine Sultan şöyle diyor: “ yaptığın yüz hayrın gerçek manası o bir amelin içindeydi. Sen, onu unuttun. Unuttuğun için şimdi tekrar yola çıkacaksın. “ Yani insan hangi yola neden çıktığını, amacının ne olduğunu asla unutmamalı. Emaneti sahibine vermeden geldiğinde asıl iş yapılmamış oluyor. Diğer güzel işler şüphesiz faydadan tali değil lakin maksat hasıl olmuyor. Emanetin yerine ulaştırılması lazım... Yeryüzünde neden bulunduğumuzu unuttuğumuzda ikinci bir şansımız da
yok.
Devamlı zikir ede ede zikir neticesinde kalb uyanıyor, ruh diriliyor. İnsan göklerin ve yerin yaratılışı hakkında tefekkür ediyor. Tefekkür, ruhun gözlerinin görmeye ve ruhun aklının ermeye başlamasıyla oluyor.
Tekrar edelim, tefekkür, devamlı zikirden sonra oluyor. Zikir eden sen demesen de o kendiliğinden düşünür. Meselá bu koca gökler nasıl duruyor? diye inceden inceye düşünceye dalar. Bu tefekkürden sonra gökler ve yerler nazarından kalkar. Eserden müessire geçer. Mevlâ Teala'yı görür gibi olma makamını kazanarak Mevlâ ile sanki yüzyüze olur. O zaman ona hitaben konuşmaya başlar:
"Ey bizim Rabbimiz! Sen bunu (bu yaratılanları) boşuna yaratmadın. Seni tenzih ederiz. Öyleyse bizleri ateşin azabından koru!" derler.
Kırk sene tefekkür etmeden gezen bir insan,
"Ya Rabbi! Bundan önce kırk sene dolaştım, bir şey düşünmedim, düşünmemekle senin ayetlerine zulm ettim. Bu yüzden de ateşin azabına lâyık oldum. Beni ateşin azabından koru," der. Bir insanın kafa gözleri bu işleri görmez ancak ruhun gözleri görür.
Mahmud Efendi hzleri. Risale-i Kudsiyye Tercümesi
Zikir ehlinin kanı bir mecrada kavuşup sel olacak, zalimleri en gafil uykusunda boğacak.
Lâ Galibe İllallah 🤲
#FreePalestine 🇵🇸