Ama hayat böyleydi işte; kendi koşulları, buyrukları vardı. Bize fikrimizi pek sormaz, bildiğini okurdu. Eski halimin kalın kafasına sokması gereken şuydu: Bu zombiler sofrasında hiçbir şey istediğimiz gibi olmazdı. Daha da trajiği, zaten zamanla istediğimiz bir şey de kalmazdı. Eğer tutunacak sağlam bir dalımız yoksa, dünya, bizi kırpan, güden, yola getiren; ümitsiz, isteksiz, sefil meczuplara dönüştüren, heves kırıcı bir yerdi. Hayat öldürürdü. Zaten yaşamanın nihai amacı da ölmek değil miydi?
Sayfa 73Kitabı okuyor
“Kafesteki kaplan iki misli sert ısırırır.”
Sayfa 172Kitabı okuyor
"Akşam yavaş ilerler gibi görünse de, konaktaki adamla ilgili hislerini saptamasına yetecek kadar uzun değildi."
Sayfa 202Kitabı okudu
“İnsan derin düşüncelere tek başınayken dalmalıydı…”
Sayfa 161Kitabı okuyor
“Boşuna çabaladım. Olmuyor. Hislerimi bastıramıyorum. Size ne kadar hayran ve âşık olduğumu söylememe izin vermelisiniz.”
Sayfa 144Kitabı okuyor
“…hatalar kasıtlı veya başkalarını mutsuz etmek için yapılmasalar da, yine de acıya yol açabilirler. Düşüncesizlik, başka insanların hislerine duyarsızlık ve kararsızlık… bütün bunlar bir insanın onuruna ağır hakaretlerdir.”
Sayfa 100Kitabı okuyor
“En başta doğru hükme varmaya özellikle sabit fikirli insanların dikkat etmeleri gerekir.”
Sayfa 72Kitabı okuyor
Gurur… dedi, çok sıradan bir kusurdur bence…
“Kibir ve gurur farklı şeylerdir, genellikle aynı anlamda kullanılsalar da. Bir insan kibirli olmadan gururlu olabilir. Gurur daha çok kendimize dair fikrimizle ilgilidir, kibirse başkalarının hakkımızda düşünmelerini istediklerimizle.”
Sayfa 19Kitabı okuyor
“Egzotik tekinsizlikler hakkındaki heyecanlı hikayeler her zaman çözümsüz bırakılmalı…”
Sayfa 36Kitabı okudu
Eski halimin kalın kafasına sokması gereken şuydu: Bu zombiler sofrasında hiçbir şey istediğimiz gibi olmazdı. Daha da trajiği, zaten zamanla istediğimiz bir şey de kalmazdı. Eğer tutunucak sağlam bir dalımız yoksa, dünya, bizi kırpan, güden, yola getiren;ümitsiz, isteksiz, sefil meczuplara dönüştüren, heves kırıcı bir yerdi. Hayat öldürürdü. Zaten yaşamanın nihai amacı da ölmek değil miydi?
Bence dış dünyayla ilişkimizi kesmemiz kötü bir fikir. Eğer zombiler ortaya çıkarsa ya da ona benzer önemli bir olay olursa, en son biz duyacağız.
Sayfa 69 - epsilon 7. Baskı Temmuz 2016Kitabı okudu
55. Zombiler ve Zimbolar
İnsanlar (felsefe) zombileri(ni) tasavvur edebildiklerini söylediğinde, onlara bunu nasıl bildiklerini sorma hakkımız doğar. Tasavvur kolay iş değildir! Üç boyuttan fazlasını tasavvur edebilir misiniz? Peki ya uzayın eğimini? Kuantum dolaşıklığını? Yalnızca hayal etmek yeterli değildir; hatta aslına bakarsanız Descartes'ın söylediğine göre bu, tasavvur etmek bile değildir! Descartes'a göre hayal etmek, (miyopluk, sınırlı çözünürlük, açı ve derinlik gibi) tüm kısıtlılıklarıyla (nihayetinde mekanik olan) vücudunuzu kullanmaktadır; tasavvursa mekanizmanın gereklilikleriyle dizginlenmemiş, çok daha güçlü bir idrak organı olan zihninizi kullanmaktadır.
Sayfa 269 - AlfaKitabı okudu
deli filan değilim, sadece ölümün her şeyin sonu olmadığına dair bir kanıt arıyorum. bir gece gözü dönmüş zombiler karanlık bir koridorda beni yakalayıp parçalasalar bile, en azından bu mutlak son olmayacak. bunun rahatlatıcı bir tarafı var tabii.
ölümden sonra hayat olduğu kanıtlanmış olacak ve ben de mutlu öleceğim. o yüzden bekliyorum. gözetliyorum. dinliyorum.
bütün soğuk mezarlara kulağımı dayıyorum. defterime 7896 sayılı mezarda hareket yok, yazıyorum.
Sayfa 256 - ayrıntı yayınları
“Uzay kıyafetinin içinde ölü biri mi var, kaygı mı var, yoksa hiçbir şey yok mu, o da belli değil,” der.
Bunu kurtadamlara, vampirlere ve mumyalara duyduğu merakla ilişkilendirir. Bu korkunç yaratıkların, “en azından bir topografısi vardır." Ona bir somutluk hissi verirler: “bunların bir amacı, fiziksel bir doğrultusu var, mesela zombiler, bir şeye doğru hareket ediyorlar." Gençliğinde seyrettiği bir zombi filmini anımsar: robot gibi yaratıklar mekanik bir şekilde bir alışveriş merkezine doğru gitmektedir. Bu canavarların “en azından sınırları çizilmiş bir vücutları var; sadece tek bir mutlak işlevden ibaret gibiler, muğlaklığa veya seçime yer yok.” “İnsan olsa bir banka oturup ‘Şunu mu yapmayalım, bunu mu?’ diye düşünür, ama zombi için onu çeken manyetik kuvvetten başka bir şey yok.” Özlemini çektiği şeydir bu aslında.
Sayfa 137 - 138, Encore YayınlarıKitabı okudu
