mehlikâ
@zuriide
bir küçücük kumru kuşu büyüttüm
göğsümün gizlisinde.
14 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
içindeki kedere denk bir çığlık
rüzgârın boşlukta çaldığı ıslık
kim bilir ne söylüyor bu yoksunluk içinde…
adamın gözleri bulutlardan bir ülke
Sayfa 40
sesi saçının teli kadar çatallı
yitirmiş aklığını yumuşaklığını
bir top kara bulut alnının burcunda
konuştukça sözlerinin ipeğine düşüyor.
Sayfa 37
onlar bir gün yağmurlardan sonra
güneş salkım salkım dallarda yanarken
rüzgârdan utanıp sudan korkmazlar mı?..
Sayfa 34
Okur Takip Önerileri
üstümüzde gün ışığı, alnımızda rüzgâr
yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde
herkes biraz kendi cenaze töreninde…
1992
Sayfa 31
yavrum, ben yanlışım, biliyorum da
nedir ki bir aşkın doğrusu
Sayfa 26
büyüdü yüreğim
boyun eğdi çokluk
düşlerim gerçeğime
aklım ömrüme yük
Sayfa 23
ne bir kapı ne bir perde
aralanıyor
yalnızca çatılarda bir tenha ıslık…
1992
Sayfa 14
ey hüzün…
çocuğum benim, annem, efendim
ay buluttan sıyrılır, sulara gün vurur
gibi ince, ışıklı, sevinç içinde
çekip alsam bütün camlardan seni…
1992
Sayfa 12
bir durgun sudayız, konuşsak da
kuş uçmuyor içimizdeki ormanda…
Sayfa 10
“canımın canı, buradayım!” dedi. “sakın seni bırakacağımı düşünme!”
Sayfa 113Kitabı okudu
düşüncelerimin doğasından asla -biliyorum ki asla- memnun olmayacağım. ancak bu düşüncelerin belirsiz olması şaşırtıcı değil çünkü köklerini bütünüyle yeni kaynaklardan alıyorlar. yeni bir anlam… yeni bir öz katılıyor ruhuma.
Sayfa 18Kitabı yarım bıraktı
üstelik “bilmek” gibi korkunç bir ayıptayım
kan’ı
ilk çıldıranı…
Sayfa 155Kitabı okudu
ben garip, sen güzel, dünya mutlu…
öyle tuhafım bu akşamüstü,
sevgilim,
canavar götürür gibi
iki yanım, iki süngü…
Sayfa 153Kitabı okudu
işte şafaktayız gene
çırılçıplak
ve mavi.
Sayfa 145Kitabı okudu
dünya gördü,
bizi boğazladılar…
tutma gözyaşlarını
onur da ağlar…
Sayfa 145Kitabı okudu