"Daryan aşıktı. Deniz kadar derindi onun aşkı. Bunu iyice seziyordum, ama başkalarının aşkına hiç benzemiyordu. Çok büyük bir aşktı bu. Hayat aşığı, toprak aşığı, tabiat aşığı idi. Bu aşkını içinde saklıyor ve türkülerde duyup yaşıyordu.
İlgisiz bir insan, aşık olmayan bir insan, sesi ne kadar güzel olursa olsun, böyle şarkı, böyle türkü söyleyemez."
Kitabın belkide insanın içine işleyen en güzel satırları bunlar. Aşkın, tutkunun resmedilişi gibi bir atmosferi var. Kitap o Kırgızistan bozkurlarına alıp götürüyor insanı, o iklimde esen rüzgarı yüzünüzde hissettiriyor.
Cengiz Aytmatov'un tüm kitapları acı ile yoğrulan insan yüreğine ışık oluyor.
Kitabı okurken içtiğiniz çayı unutup, soğuduğunu faketmediğiniz anları yaşatacaktır. İyi okumalar herkese.
