Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Simge...
Simge...
@Sacccharum
Hiç kimse değilim ben,
Kimseye kılıç çekmedim savaşta,
Yankıyım, unutuşum, hiçliğim ben...
Borges
Lisans
1983
425 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Sen kimsin? Ben kimim? Biz kimiz? Ayıkla pirincin taşını. Ah Golyadkin ne kadar üzüldüm senin için bilsen... Zihninin boşluklarında neyin özlemi içindesin ki kendinden yeni bir sen yaratıp yine kendinden nefret edebilmektesin. Çekingen ezik kendince asla maske takmayan bir merdümgiriz mi, mutebessim maskesi ile herkesi çevresinde toplayan oldukça özgüvenli bir şahsiyet mi, yel değirmenleri hala dönüyor kılıcını kuşanıp savaşmali belki, kendini yeniden kendinle barıştırıp orta yolda buluşabilmek için. Ne yazsam spoiler vermiş olacağım. Bende bıraktığı soğuk ıslanan bir kaputtan mütevellit üşüme duygusu,biraz karanlık biraz kaybolmuşluk hissi... Pencereler önündeyim yapayalnız ve çaresiz herkes bana bakıyor ama kimsecikler görmüyor... Kimim ben sahi.
Şarkılar söylemişim pencereden,
Uyanıp uyanıp yine dalmışım.
Biletim üçüncü mevki,
Fakirlik hali.
Lületaşından gerdanlığa gücüm yetmemiş,
Sana Sapanca'dan bir sepet elma almışım...
Turgut Uyar'in şiirinden bir kac dize ile başlamak istedim. Yokluk adina Makar Devuşkin adina, Varvara adına, biraz da yokluğu paylaşmak adına.
Yardımlaşmanın, çaresiz yoksulluğun, fedakarlığın, zerafetin kitabıdır insancıklar. Yaşlı Devuşkin ve uzaktan akrabasi genç ve güzel Varvara arasinda uzun süren bir mektuplaşmadan olusur giderek yoksullasmanin güncesi gibi biraz.
Kelimeler mektup satirlarindan yağ gibi kayar kitap nasil basladi nasil bitti anlayamazsın. Requem for a dreamde olduğu gibi çiçekli başlangıçlar sonunu soğuk çaresiz bir kışa bırakır zamanla. Keşke dersin içinden, okurken, biraz yardımım dokunabilse yardıma ihtiyaci olan herkese.
Nasil bir bağ ile baglidir Devuşkin Varvara'ya bilinmez ama kalbinin dolusunca bir sey beklemeden iki satirin ve sevginin hatrinadir bütün yardımı.
Sonu nereye varır bilinmez.
Kendime yeni bir zaman dilimi oluşturuyorum sirf yeniden en doğru bicimde Dostoyevski'yi anlamak için en başından ve tekrar okuyarak bütün kitaplarını. Ilk kitabi "insanciklar" kendisi hakkinda yeni bir Gogol doğuyor dedirten kitap. Gogolun paltosundan cikan yeni cevher. Okudum daha 23,24 yaşlarında iken yazdığı bu güzelliği çok beğendim. Şimdiden keyifli okumalar
insan iyiliği bir placebo mudur?
Doğanın ve insanın var oluşundan beri sure gelen bir ikilem angels or demons... Hangisi bizi yansıtır biz hangisiyiz. Kitabi okumaya karar verdiğimde. İçimdeki humanist tarafın ağır bastığını insanlara olan sevgimin ve guvenimin artacağını ümit etmeden duramadim. Bazi şeyler karşıt düşüncelerle savunulabilir mantığı ile izledigim Hanekeler, Dogville ler. Marina Abramovic deneyi, miligram deneyi, kırık camlar teorisi hepsine bir cevap arıyordum biraz da olsa buldum galiba. Kitabin bir yerinde de dedigi gibi aşırı merhamet ya da aşırı empatik yaklasimdan ziyade kararinda empati ve çokça merhamete ihtiyaci var bu dünyanın. Okurken oldukça keyif aldim hele ki kendi dunya görüşüme de bu kadar uyumlu olunca. Bütün insanlığı ve papatyaları sevgiyle kucaklıyorum Oğuz Atay misali. Sizleri seviyorum yahut sevmek istiyorum sadece biraz inanca ihtiyacım var.
Okur Takip Önerileri
"hayır ilgi beklemiyorum ben
hüzünlü sayıklamalarına ruhumun,
alışkınım el çekmeye isteklerimden
en uzak günlerinden beri çocukluğumun"
Belki de Lermontov un bu şiirinden doğmuştur Peçorin, kimbilir... Kendi yazgisinin benzerini yazmıştır herkes biraz kendinden katar her şeye. Zamanımızın bir kahramanı, görülmeyen, anlaşılmayan bu yüzden dikkat çekmeye anlaşılmaya hazır narsist Peçorin. O zaman kahramandin farklıydın ama şimdi bu narsizmin cisimlestigi dünya düzeninde sıradan bir insansin sen.. Herkesin yerinde olmaya can attığı, aynaları kendine çevirip kendini seyre daldığı bir dünya düzeninde o zamanki heyecanı simdi uyandirmayacaksın dostum yadırganmayacaksın da. Senden sonra sana benzeyenler çıktı Camus sana değinmişti Mersault karakterinde sonra ıssız adamlar geldi geçti buralardan herkes biraz ona benzedi. Varoluşun derin boşluklarında kendine bir yer edinmeye çalışan travmatik gecmisin bugünü yönlendirmesine ve oluşturmasına izin vermis insanlar. Sevgisizligin getirisi minnet etmenin sevilebilmenin erdemini hiçe sayıp tavanla derin dostluklar kuranların devrindeyiz artık. Ne yazık... Sıradan bir askerin hikayesinden neler çıkarılabilir neyi görebiliriz içimizdeki hangi insanı ortaya çıkarır? Tek bir kitapla bunları düşündüren Lermontov keşke biraz daha yasasaymis da Rus klasiklerine Adını daha büyük harflerle yazdirabilseymis. Kıyıya köşede az bulunan herkesin keşfetmedigi güzellikleri görmeyi tanımayı severim. Bu kitap da benim için ayrıcalıklı yerini almis bulunuyor. İçerde bir Peçorin var ondan öte ondan ziyade onu yaşamak gayesiyle...
Bir Oidipus hikayesi
"Bahtsız bedeviyi çölde kutup ayısı yermiş " Oidipus belki de tiyatro sahnelerinden gecmis geçerken ağlamış bağırmış acı çekmiş en bahtsız kahramanlardan biri. Hiç suçu yokken hele o zamanki tanrıların vicdanına ve adaletine bırakarak söylüyorum bunu acımasızca bir lanetin ortasındaki günah keçisi.
Babası Laios zamanında uslu durmaz frigya kralı Pelops un oğluna tecavüz eder ve lanetlenir. Lanete göre ölümü kendi oğlunun ellerinden olacaktır ve oğlu hiç haberi yokken annesini eş bilecek ve ondan çocuk sahibi olacaktır. Bağlanır ayaklarından bir delik açılarak bırakılır ormana öyle kendi kaderini zavallı bebek ta ki buluncaya ve alıncaya kadar bir başka biri onu acıyıp ta yaşamasina izin verinceye kadar. İsmini de ordan alır bebek kundaginda sis olan ayaklarından "oidipus". İlk Bacchus şenliklerinde seyircinin beğenisine sunulur ve sonra oynanmaya başlar tiyatro sahnelerinde ülkemiz de dahil.
Freud un çok sonraki dönemde tiyatroda izlerken insan psikolojisine uyarladığı "Oidipus Kompleksi" ne de feyz ve ilham kaynağı olur hikayenin özü.
Bir çırpıda okunan bir tiyatro eseri Kral Oidipus belki de tiyatro türüne başlamadan evvel ya da başlarken diyelim ilk okunması gerekenlerden, boru mu? 2500 yıllık bir eser merak edilirliginden akiciligindan gram eksiği olmayan güncelliğini koruyan bir eser.
Şimdiden keyifli okumalar :))
Nabicaz be Kamil ... Emil Ciaron? .. Gemiler geçiyor içimden kelimeleri eze eze, ben bu kitabı okurken bir Haneke filminin ortasına ya da Gemide ve Barda filmlerini izlediğim günün ertesine dönüyorum, boz bulanık bir dünyada yapayalnız dolaşıyor gibi hissediyorum, dolasmiyorum da aslında nihilist bir evrende karanlık bir boşlukta kendimle yüzleşiyorum yüzleşmek mi yoksa dünyadan ve kendimden nefret edecek cümlelerin mi üzerini çiziyorum bilmiyorum. Varoluşçuluk ile benim var oluşum da aynı anda depresyona giriyor. Vasfiye teyzem okumadan daha başlıyor "ne çektin bee Ciaron" aynı soru işaretleri ile kitabin sayfalarını arıyorum tutunacak bir dal arıyorum papaza küsüp oruç bozdun da diyemiyorum bütün Tanrısal olgulara karşı ne papaz ne oruç umurunda,iyilik, merhamet, ideolojiler her şey yalan şu dünyada hele aşk o tükürüklu tiksinti hazzin ve tutkunun yokluğu hiç bir şey yok. Oysa tutku her şeyin özüdür benim dünyamda Her altını çizdiğim ya da alıntıladigim benden ya da benim penceremi aralayacak değil ya... Bildiğim ve gördüğüm bütün bu bazı gerçek ama itiraf edemediğimiz kendimizle yüzleşmeye korktuğumuz cümlelerin büyük puntolarina rağmen ben bu kitabı benimsryemedim, herseye rağmen bir hayat felsefemin ışığını bir perde ile kapatıp beni yalnız bırakmaya ahdetmis de olsa yok ben nihilist mihilist olamam olmayim da mümkünse didem madak şiirlerindeki yere 36numara ayaklarıyla basan şaşkın ama umutlu bir kız olayım mümkünse. Çok evrensel baktığımı düşünürken dünyaya tanrı tanımazligi benimseyemiyorum galiba.. Okuyacak olanlara keyifli okumalar
Borges öykülerini okurken, kendimi bir labirentin içinde kayıp odalarda buluyorum, oradan çıkmam için kelimelerdeki şifreleri, şifrelerdeki gizli hikayeleri, atıfları, insanları bulmam gerekiyor gibi hissediyorum. Zamanın sonsuzluğundan, ölüm ve ölümsüzlük temalarından, Tanrı dan yani insanın içsel sorgulamalarinin ürünü kısa ama devasa
Mitolojide bir hikaye vardır. Nymphia Echo ormanda gezinirken avcı Narcissus 'a aşık olur ama karşılık bulamaz bunun acısı ile mağaraya, dağlara saklanır ve acısı kendisini tüketir kendinden geriye sadece yankısı kalmıştır, buna üzülen tanrılar Narcissus' u cezalandırmak isterler bir gün ormanda su içerken nehirde gördüğü görüntüsüne hayran kalır
Ilk Borges kitabi değildi okuduğum. Fakat borgesi tanıyıp anlayıp onun makosenleri ile dolaştığım bir kitaptı Sonsuz Gül benim için. Çocukluğunu da gördüm, çocukken okuduğunda, onu öykü yazmaya iten Don Quijote u da. Su gibi akıp gitti sonsuz gül, sonsuz zamanın içinde bir an gibi. Körlüğünü, aynaları, özlemleri, yaşlılığı, mitolojiyi, doğuyu ve batıyı bir çok şeyi o kocaman evrenine almış yoğurmus kendi hamuruna uydurmuş bir bilge gibi anlatmış dize dize. Vergilius, Aeneis, İskandinav mitolojisi, Feridüddin Attar, mistizm vs gibi isimlerden kitaplardan vs bahsettiğini görünce içim ısındı aşinalık ortak zevkler yakınlık uyandırir çoğunlukla :)) Alef kitabına başlamadan ön hazırlık olsun dedim. Şiir insanın kendini en iyi yansıttığı ruhunu en çok ortaya koyduğu yazım biçimlerinden biri diye düşünürüm her zaman. Daha önce okuduğum Kum Kitabında ona bu kadar ulaşamamış onunla bu denli baş başa kalmamıştım. Borges ile ayrıntılı bilgiyi "Alef" den sonra yazacağım insallah. Şiir seven ben onun dizelerdeki aynalarının yansımasının güzelliğine biraz daha vakıf olup onun görmeyen gözlerindeki sonsuz ışığında düşünmeye devam edeyim , keyifli okumalar.
Bazi kitaplar vardır, yazarın uslubundan mıdır, kelimeleri canlandırmadaki ustalığından mı, sayfaların içinde yaşarsın an be an. Karakter ete kemiğe bürünür, harfler nefes alır sanki. Çocukken okuduğum Suç ve Ceza'nın bende bıraktığı tesir gibi gah Raskalnikov olursun içindeki azaptan meydanda haykırmak istersin gah Sonya Raskalnikov'un
Bir sözle başlamak istiyorum evvelinde, kitabi incelemeye almadan henüz, kime aittir anonim mi bilmem ama bütün kitabin özeti gibidir. " Savaşın galibi yoktur aslında , kimi insanını kaybeder, kimi insanlığını!"
Kitap ikinci dünya savaşı yıllarında ailesi tarafından, savaştan zarar görmemesi umuduyla bir köye gönderilen yedi yaşında
''Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın..' güftesi Ümit Yaşar Oğuzcan a bestesi Münir Nurettin Selçuk'a ait olan bu şarkının sözlerini yazmadan geçemedim. Selam olsun kör kuyulardan, siz neşenin duvarlarında pencerelerinde
Neydi o cümle "Hepimiz Gogol'un paltosundan çıktık hangi önemli Rus yazardan çıktığı tam belli olmayan bu cümleyi artık idrak etmiş bulunuyorum. Ortaokulda aldığım ve tabi belki idrak kapasitemin yetersiz kaldığı bir döneme denk gelmesi hasebiyle yarım bıraktığım Ölü Canlarda ki Gogol ile ilk kez anlayarak teşrif olmuş olmaktan mutluyum, biraz hüzünlü mü desem; gah hayatı gah hayatının son dönemleri, gah öykülerindeki komedi nin ardındaki dramatik gerçekçi durumlar, beni hem mutlu hem kaygılı hem biraz mahzun hale getirdi sanırım.
Kitap 1830 lu yıllar Rusya sinda geçiyor genel manada baktığımda alti öyküden oluşan kitapta Rusya sokakları, insanları, sosyal durumu o yıllardaki asker ve memur sınıfının genel durumu hakkında fazlasıyla fikir sahibi olabiliyorsunuz.
Gogol öykülerindeki en dikkat çekici noktalardan biri bana göre samimiyeti süslemeden soğutmadan samimi bir dille olduğu gibi öyküye almış yaşadıklarını, düşlediklerini ya da gördüklerini. Mizahi anlatışın altında ise farklı bir eleştiri yatıyor gibi çoğunlukla da dram.
Gogol ü araştırdığımda hayatı ile ilgili bir çok detaya ulaştım bunların içinde bana en trajik gelen öyküsünde anlattığı gibi sinir buhranlari ve delilikle hayatının son bulduğu ve ölü canlar kitabının da ikinci kısmını yakmasıydi. Onu böyle olmayan iten muhakkak kendince bildiği sebepler vardır fakat böyle bitmiş olması gerçekten üzücü.
Herkesin keyifle okuyacağını düşünüyorum kitabı burnumuzu havalara kaldırmadan tevazuyla okumak dolmak ve anlamak dileği ile...
Bir Delinin Anı Defteri - Palto - Burun - Petersburg Öyküleri ve FaytonNikolay Gogol · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201955,5bin okunma
Ermiş, prophet, nebi, peygamber bütün çevirilerin özünde insan olmaya iyi olmaya aşka, sevgiye, evliliğe, adalete, alıp vermeye, ölüme bir çok konuya dair söylemlerini okudum, sanki bir dağ yamacında derin bir sessizliğin içinde rüzgar fısıldadı bütün kelimeleri garip bir mistizm ve sükunet içinde okudum onaylayarak altını çize çize. İnancı ve dini sorgulamadan çünkü bir dinin öğretilerinden ziyade bütün dinlerin ortak deyislerine paralel olduğundan, özgür bir ruhun seslenişini hem birliktelik hem özgürlük için insanın iç huzuru için akan cümlelerdeki betimlemelere hayran kaldım. Yıllardır alıntılardan her yerde gördüğüm kitabi elime alıp sonuna kadar popularitesinin düşüncesinden uzak bir çırpıda okudum yine okumalı yeni tahliller çıkarmalıyım belki yetmislerde amerikan gençliğinin ve Elvis Presley in bu kadar ilgi duyması boşuna değilmiş. Tek merak ettiğim düşünceleri bu kadar kişinin ruhunu okşarken ruhu saran akla kalbe ve bedene sonra davranışa yansimamasi neden...
Doğru biz her zaman ruh ile tasdik eden eyleme geçmeyen varlıklar değil miyiz. Şimdiden keyifli okumalar
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız
O mahur beste çalar
Müjgan’la ben ağlaşırız.
Derken Attila İlhan, biz ondan da önce yazılmış olan şenliğin de hızın da şölenin de olmadığı Behçet Bey in kendi dünyasında savrulup gittiği, kaderlerinde yazılı olan aileden gelen Talat bey in bestesinden dem vuran Ahmet Hamdi Tanpınar üçlemesi ilk seriyi Mahur Beste ye başlayalım anlatmaya.
Roman Osmanlı'nın son dönemlerinde gecen bir İstanbul hikayesi ve Behçet Bey in çevresinde dönerken yer yer başka karakterlerin ana karaktere dönüşmesi ile biraz kısır döngü içinde geçer. Kendine güveni olmayan bunu susarak saat tamir ederek kitap ciltleyerek kapatmaya çalışan Behçet Bey babası tarafından bir türlü kabullenmez babası Behçet in kendisi gibi olmasını ister. Roman Behçetin evlendiği Atiye hanım onun ailesi çerçevesinde geçer olayların akışını tamamen anlatmaya gerek yok zannımca zaten yarım kalan bir kitaptır mahur beste.
Kitapta olaylardan ziyade tahlil ve durumlar ve kişisel analizler daha büyük yer tutar. Üçlemenin ilk kitabı olması belki yarım kalmışlığını bir nebze telafi eder.
Ahmet Hamdi Tanpınar kendinin de kitapta kullandığı üsluba bakılınca Marcel proust gibi yazarlardan oldukça etkilendiği görülüyor.
Okuyacak olanlara şimdiden keyifli okumalar
