Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Esra
Esra
@figuran
Dünya
23 Ekim 1998
334 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Hikaye 19. yüzyıldan 20. yüzyıla geçiş zamanında Yunanistan'ın Skiathos Adası'nda (İskados Adası) geçiyor. Bu ada Şeytan Adalarının en batısındaki adadır. Malumunuzdur ki 1821-1829 arasındaki Yunan İsyanı'nın sonucunda Osmanlı Devleti Edirne Antlaşması(1829) ile Yunanistan'ın bağımsızlığını tanımıştı. İşte aslında hâlâ bu geçiş
One more cup of coffee please?
Kitabın internetten güncel satışını bulamadım. Nadir kitaba bakar bulurum inşallah, okuduktan sonra da yeni bir inceleme yazarım artık. Liseden itibaren her albümünü birçok defa dinlemişimdir. Allah sağlıklı ömür versin, 82 olmuş en son. Ki malum geçtiğimiz ocak ayında Rock n Roll'un üç efsane gitaristinden sevgili Jeff Beck öldüğünde epey üzülmüştüm. Van Halen zaten 3 yıl önce öldü. Ne diyelim, Allah David Gilmour'a uzun ömür versin bari.. Nerden geldik yine classic rock'a çekiyor işte... :))
Folk Rock'ın en bilinen ve tartışmasız en iyi ismidir Bob Dylan. Jeff Buckley, Cat Stevens, Bruce Springsteen, Leonard Cohen, Simon & Garfunkel anmadan geçmeyelim.
Pek popüler olmasa da Bob dedemin Desire albümü bana göre en iyisidir. Şurdan beynimi tam on ikiden vuran parçasını bırakıp gideyim :)
open.spotify.com/track/4WOruM7Ti...
Yıllar sonra aklıma gelen kitap… Bu kitabı ilk kez, ta orta okuldayken sıra arkadaşım okumuş ve bana “İnanılmaz bi şey Esra yiiaa kessin okumalısın illüminati falan var çok gizli sırlar vaar” demek suretiyle tavsiye etmişti. Okumamıştım. Lisede de okuyanı çoktu. Yine okumadım. Geçen kitapçıdan geçerken kafa dağıtmalık bir şeyler bakıyordum, gözüme takıldı, “dur bi alayım neymiş” dedim. Ve fark ettim ki: Bu kadar akıcı olay örgüsü olan bir kitabı sıkılarak okuyorsam ciddi ciddi yaşlanmaya başladım demektir :( 2.5 dakkalık bi depresyona girdim, şimdi çıktım :)) Özetle belli bir yaşın üstündeyseniz ve önceden iyi kitaplar okuduysanız, kitaptan pek zevk alamayabilirsiniz. Lakin kötü bir best seller kitabı da değil kitap şimdi, yiğidi öldür hakkını yeme:) sadece ben bu kitaba biraz geç kaldım sanırım.
Okur Takip Önerileri
Ephesoslu Herakleitos (M.Ö. 535) şimdiye kadar okuduğum 5 doğa filozofunun içinde (Thales, Anaksimandros, Anaksimenes, Parmenides, Herakleitos) en beğendiğim filozof oldu. Herakleitos'un felsefe dünyasındaki lakabı Karanlık olan (Skoteinos) dır. Bunun sebebi yazdıklarının muğlak oluşudur. Heidegger ise ilginç bir şekilde Herakleitos'a Aydınlık
Miletoslu 3 doğa filozofu olan Thales, Anaksimandros, Anaksimenes hakkında tüm bilinenlerin bir araya geldiği bir derleme bu kitap. Bu üç filozofun günümüze ulaşan herhangi bir eseri yok, bu sebepten kendilerinden sonra gelen başka filozofların haklarında söylediği bilgilerden oluşuyor.
Bu şahıslar mitolojinin etkisinden sıyrılmış, doğayı,
Serçekuş, ince bir masal gibi görünen fakat sadece çocuklar için değil, asıl büyükler yazılmış, çok tatlı, içinizde çok güzel hisler bırakacak, hikmet dolu bir hikaye. Hikaye, seher vaktinde başlıyor; Kocabağ isimli hayali bir köy, Gölbaşı isimli sazlıklarla dolu bir göl ve gelincik tarlasında geçiyor. Başkahramanımız Serçekuş'un, diğer kuşların,
Niye bu kadar okunduğunu anlamadığım kitaplarda bugün
Bir dönemin çok tutulan kitaplarından, özellikle İslami çevrelerce takdir toplayan bu kitap, çok nadir yarım bıraktığım kitaplardan biri olmayı başardı. Bu kitabı 3 yıl kadar önce yarım bırakmıştım, bu yüzden örnek verebileceğim birçok diyaloğu hatırlamıyorum. Ama bırakmamdaki aklıma gelen sebepleri anlatacağım. Kitabı bırakmamdaki temel sebep ciddi manada küfür içerdiğine kanaat getirmemdi. Kitap Habil ile Kabil'in hikayesi üzerine kurulu fakat bu olayların üzerinden Habil'in, Kabil'in, Hz. Adem'in, şeytanın, hatta (haşa) Allah'ın psikolojisini çözmeye çalışıyordu yazar. Hz. Ademi (N. Bekiroğlu direkt Adem diyor) asker arkadaşı gibi tanıyor, onun iç dünyasında gizli zaaflarını, tutkularını kendince açığa çıkarıyordu. Hatta Kabil'i Hz Adem'in elmaya uzanan eli olarak görüyor, neticede birçok yerde Kabil'le ve şeytanla empati kurmamızı sağlıyordu. "Ama bu bir kurgu roman sonuçta..." diye düşünenlere de sadece gülüyorum. Kitabı sadece bir roman olarak görüp tehlikeyi fark etmeyen birçok okur var.
Edebi açıdan da çok okunması gereken bir kitap değil. Bolca kafiye ve süslü anlatım dışında bir edebi değer görmemiştim ben zamanında. Şimdi baksam ne düşünürüm bilmiyorum ama gözlerimi kanatmaya hiç niyetim yok.
Hasan Nail Canat'ın anısı bende o kadar çok ki, keza bu kitabın da...
İlkokul 3. sınıfta babam artık derece atladığım için (ne büyük derece ama =) 1. sınıf ve 2. sınıf için olan incecik bol resimli kitaplar yerine o zaman pek fazla okunan Hasan Nail Canat'ın, dört kitabını almıştı:
Gül Yarası
Kırımlı Murat Destanı
Yasemen
Bir Küçük Osmancık Vardı
Tabi bu tür kitaplardan sonra artık günde 2-3 kitap bitirememeye başladım :D Artık 2 günde bir bitiyordum :)) Tabi o zmanlar telefon, tablet hak getire... Şimdikiler gibi babaannemin tabiriyle "Küçük deccal" değildik :D En büyük eğlencemiz seksek, beş taş, akşamları komşu çocuklarla toplanıp saklambaç oynamak... Kasabada büyüdüm, 3 katlı bina yoktu bizim mahallede :)
Neyse velhasıl kelam ben bu kitapları çok sevdim. Yazarın diğer kitaplarını da kütüphaneden okudum. Bir keresinde tenefüste Yasemen'i okurken - (yani ne salakmışım, git ip falan atla, arkadaşlarınla oyna, tenefüsünü yap değil mi neden kitap okuyorsun? Çok kendi halinde, gereksiz akıllı bi çocuktum) - öğretmenler de bahçeye dizilmiş çay içiyor. Ben de merdivenlerden inerken bile kitap okuyorum, bak hele bak, heheeyytt :D
Neyse, bir üst sınıfın, yani 4'lerin öğretmeni benim dalgın dalgın yürüyüp kitap okuduğumu fark etmiş, "Yasemiinnn " diye seslendi, tabi yanındaki öğretmenler de güldü. Ben de hiç istifimi bozmadan "Yasemin değil o bi kere, Yasemen!" dedim =D :D Tabi yıkıldılar bizim öğretmenler, sonra öğretmen beni yanına çağırdı. Ondan sonrasını hatırlamıyorum. Bir şey mi sordu, bir şey mi dedi hiç aklıma gelmiyor. Bu da böyle bir anımdır.
Tarımla uğraşanlar iyi bilir, ekmek kazanmak hiç kolay değildir. Çocukluğumu dedemlerin kayısı bahçelerinde geçirdiğimden biliyorum ben de... Her yer ot, diken, susuz toprak, temmuzun yakıcı sıcağı, baş belam ağustos böcekleri... Güneş yanığı tenleriyle sabahtan akşama çalışan mevsimlik işçiler, dedem, amcam... 15 sene kadar önce dedemlerin buğday ektiği yılı da hatırlıyorum, çok eskiden her yıl ekerlermiş. Tabi zaman geçtikçe, bol verimli GDO'lu buğdaylar, harcadıkları emeğin yanında çok daha ucuz bir paraya satılınca ekimi bırakmışlar. Ama - o eski zamanlar için konuşuyorum - bir parça ekmek, bir kaşık pekmez, bir tas çorba, bir bardak ayran için yani doymak için bir ömür çalışmanız gerekiyor. Şimdi git markete, al raftan, bu kadar basit... (Ki ona bile erinenler var!) Ama ne kadar sağlıklı o konuya girmek bile istemiyorum, girersem çıkamam çünkü.
Özetle, eğer ekmeğinizi topraktan kazanıyorsanız bilginizin, ilminizin, iyi niyetinizin, zekanızın pek önemi yok. En önemlisi bilek kuvvetiniz, beceriniz, sabrınız... Aytmatov da bu konuyu anlatmış.
Kitapta üniversite tahsilini bitirmiş Kemal; susuz, verimsiz toprakları olmasına karşın dönüştürülmesi için arpa ekilen Anarhay'da çalışan küçük bir işçi topluluğunun arasına katılıyor ve olaylar gelişiyor. Kemal daha önceleri okumakla meşgul olduğu için toprağa yabancı, güçsüz kuvvetsiz, 'süt çocuğu' denilen türden bir genç... Aynı zamanda çok iyi niyetli... Ama bozkır şartları çetin, işçilerin içinde 'Abakir' isimli bir bela var. Kemal'in bu koşullardaki mücadelesini ve bolca bozkır tasvirlerini okuyoruz.
Bu kadar çok satmasına şaşırdığım kitap. Konusu fena değil ama edebi değeri olmayan bir kitaptı. Olay akışı bütün halinde değil, kopuk kopuk bir kitap. İçerisinde anlamlı mesajlar var ama bu kitabı okumak için değer mi kişiye kalmış. Kendi adıma, okumasam da olurdu, diyebilirim.
Boş Kitaplar
Bu kitabı 2013'te tüm arkadaşlarımın elinde gördüğüm için okumuştum zamanında. Tamamen psikoloji bozmak için yazılmış bir kitaptı, öyle etkilenmişim ki, ahahahahah... not yazmışım kendime, üstelik 50 yaşıma, "bu kitabı 50 yaşında bile ağlayarak okuyacağım" diye :D öhöhö ne acıklı...
Kitaptan öğrenilebilecek tek şey Zürih'teki Dignitas isimli yasal intihar merkezinin varlığıdır. Onu da incelememi okurken öğrenmiş oldunuz:)) ama yine de saatlerinizi çöpe atacak kadar bol vaktiniz varsa okuyun. Liseli kardeşlerime önerim; bu tür kitapları siz hariç tüm okul okusa bile açıp arka kapağını bile okumayın. Hayde hoşçakalın :)
i.hizliresim.com/Ovl143.jpg
i.hizliresim.com/MVZnZ2.jpg
Ömrün ne kadar kısa ve boş olduğunu en iyi anlatan hikaye benim için Beyhude Ömrüm.. İşte bu ev, bu nerden baksan 50 yıllık sandalye, bu küçük ocak, bu daha çürümemiş hortum Yadigar'ı hatırlattı bana.
Burası ananemin köyü, gerçi merkeze taşındığından beri yılda birkaç gün
