Bir sefer mutfakta tencere tava arasında ağlarken görmüştüm onu. Alakasız yerlerde ıstırap çekmek ıstırabı ikiye katlar. Bir mezar başında ağlamak çok daha makuldur, kimse neden diye sormaz.
Derdini anlatabilecek kadar ağlayabilmeli en azından.ve önündeki yol yürüyebileceğinden uzun olsa da yürümeli o yolu,yürüyebildiği yere kadar.sonunda perişan olacağını bilse de yürümeli.
Beni al,zamanın dışına götür.Biraz sarıl, biraz koru,biraz öp;sonra yine sokağa bırak.Elimden tut, var olmayan şeylere ekle,zihnimin bataklığından kurtar.