'ah hafıza huzurumun baş düşmanı'
farkında olsak da olmaksak da, hepimiz kendi en iyi halimiz olmayı başarmak için doğduk. şimdi başınızı kaldırın ve ait olduğunuz yere bakın. çocukluk hayallerinizi görebiliyor musunuz?"
bu benim tabiatımdı. aynı zamanda silahımdı. ama her defasında kendimi vuruyordum...
Okur Takip Önerileri
insanlar birbirine ancak muayyen bir hadde kadar yaklaşabiliyorlar ve ondan sonra, daha fazla sokulmak için atılan her adım daha çok uzaklaştırıyor...
insan istediğini yapabilir, ancak neyi istediğini seçemez...
insanın oturduğu toprakların altında ölüleri yoksa, o adam o toprağın insanı değildir...
kusur, benim imzamdır. bir ismim olduğu sürece bir kusurum da olacak ve olmalı...
hareket etmezsen acı üstünde birikir...
görünüşe bakılırsa insan hemen her şeye dayanabiliyor. hiç yapmadığı şeylere bile dayanabiliyor. bazı şeylerin dayanılmaz olduğu düşüncesine bile... arkasına bakmamaya bile dayanıyor, bakmanın ya da bakmamanın bir işe yaramayacağını bildiği halde
zekâca kimseden aşağı değildi. tertemiz, billur gibi bir ruhu vardı. asil heyecanları olan bir insandı. ama hiçbir şey yapmadı.
-niçin? ne yüzünden?
-ne yüzünden mi?.. oblomovluk!
insan birini seviyorsa, bu sevginin boyutu ancak ayrılık sırasında anlaşılır..
karıncaların yuvasını bozun, hemen onarmaya koyulurlar onu. gene bozun, gene onarırlar. kaç kez bozarsanız bozun, yılmazlar. her şeye yeniden başlarlar...
onca umudun onca emeğin karşılığı bu olmamalıydı..
dostum, her seyin farkinda oldugun icin mi yalniz ve mutsuzsun?
çünkü hiçbir şey göründüğü hatta yaşandığı gibi değil!
her şey hatırlandığı gibi...
“iyi şeyler birdenbire olur; bu kadar bekletmez insanı. sürüncemede kalan heyecanlardan ancak kötü şeyler çıkar. ya da hiçbir şey çıkmaz.
hayat ancak bir kere oynanan bir kumardır, ben o'nu kaybettim...
ne sebeple olursa olsun hatanızın üzerinde kara kara düşünmeyin. temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir.
kolay bir saadet mi yoksa insanı yükselten bir ızdırap mı daha iyi ?
birlikte geçirilen bir felaket kadar insanları birbirine bağlayan hiçbir şey yoktur.
senin bu kadar mutlu olmana ancak senden bir şey almaya hazırlandıkları zaman izin verirler.
aşk sandığımız can sıkıntısı belkide.
bir adam tanıdım, kafasız bir kadına yaşamının yirmi yılını verdi. her şeyi feda etti ona; dostlarını, emeğini, dürüstlüğünü bile.. ama bir akşam, kadını hiç sevmemiş olduğunu anladı. canı sıkılıyordu, hepsi bu. insanların çoğu gibi canı sıkılıyordu."
