Ah! Yakında ya açlıktan ya da insanları bu kadar katı yürekli görmenin mutsuzluğundan öleceğim.
Çok eskiden daha mutlu bir hayatın kısa bir hatırasının uyandırabileceği musiki nağmesi veya sessiz bir yerde suyun damlayışı, bir çiçek kokusu ya da aşina olunan bir sözün söylenmesi, birdenbire öyle sahneler canlandırır ki, sanki bu hayatta değilmiş gibidir; bir soluk gibi kaybolur giderler; bunları isteye isteye hatırlamak mümkün değildir.
Sayfa 203Kitabı okuyor
- İyi kalpli akrabalar ve doktorlar esrime ve ilhamlarını tedavi etmeye kalkmadığı için Buddha, Muhammed ya da Shakespeare ne kadar da şanslıymış! -dedi Kovrin.
- Muhammed sinirleri için potasyum bromür alsa ve günde sadece iki saat çalışıp süt içse, bu muhteşem adamdan geriye köpeğinin bıraktığından fazlası kalmazdı. Doktorlar ve iyi kalpli akrabalar eninde sonunda insanlığın aptallaşmasına, vasatlığın dâhilik sayılmasına ve medeniyetin yok olmasına sebep olacak. Bir bilseniz, -dedi Kovrin canı sıkılarak.- Size ne kadar minnettar olduğumu!
Sayfa 35Kitabı okudu
İnsanların benim kaybettiğim yaşama iştahını nereden bulduklarını merak ediyorum.
Sayfa 42 - Can
Kısacık bir an bile olsa gülmek pusuda bekleyen ölümü yenebilir.
Sayfa 46 - Can
Çocuğa verilen ceza sona erdiğinde ana-babanın çocuğu yine eskisi gibi sevdiklerini göstermeleri gerekir. Bunu yapamayan ya da çocuğa sürekli olarak eski hatalarını hatırlatan ana-babalar, kendi sevgisizliklerini haklı gösterecek gerekçeler arayan kişilerdir.
Sayfa 41
