"Ama bu tuhaf sokaklar yalnızca geceleri yaşarlar, gündüzleri boz rengi soğuk maskeler takınırlar ve bu maskelerinin altından onları yalnızca bilenler tanır."
Bu kitap birbirinden farklı 5 adet hikayeden oluşuyor,
ilk 50 sayfasında ay ışığı sokağı ile Leporella yer alıyor
Ay ışığı sokağı, 20 sayfalık bir hikaye, Denizci bir adamın ağzından yazılıyor, paraya çok önem veren bir adamın fakir hayattan kurtarıp evlendiği karısıyla adamın saplantılı davranışları sonucu ilişkilerinin bozulması ve gene adamın pinti yapısından dolayı ilişklilerinin aldığı hal anlatılıyor. Çok basit bir hikaye geldi. 3,5/10 Bana göre mantıklı bir yere varmıyor.
Leporella,29 sayfalık bir hikaye, Gayrimeşru bir kızın varlıklı bir aileye hizmetçi olduktan sonra sahibine olan bağlışığının takıntılı hal alması sonucu ev içerisinde yaşanan entrikalar anlatılıyor. Bana bu da basit bir hikaye geldi,3/10 .
Stefan yazdığı kitapların anafikirlerini tek bir düşünceyi ya da tek bir duyguyu göz önünde alarak yazıyor diye düşünmeye başladım. Stefanın kitaplarını anlamayacak kadar salak biri de olabilirim. Ama 6 kitabını okudum ve artık bu adamın kitaplarını cebinde 5 kuruş kalmadığı zaman bir bardak daha bira içebilmek için bi günde yazdığı hikayeler olarak görüyorum. Bir kitapda aradığım şey artık Stefanın kaleminde kesinlikle yok diyebilirim.
74 sayfalık kitabın 50. sayfasında 2. hikayesinde okumayı bırakıyorum. Son olaran Stefanın Korku ve Santranç kitabını okuyacağım. Satrançı bilerek sona bırakıyorum yazarı kötü hatırlamamak adına :)
Ay Işığı SokağıStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202167,1bin okunma
Kitap beni içine pek fazla çekemedi
burjuva sınıfında bir adamın artık yaşadığı lüks hayattan haz almayıp yaşadığı basit denebilecek olaylardan farkındalık oluşturması ve aslında aramadığı kendini basit olaylar sonucunda bulmasını ve bu süreçte yaşadığı psikolojik durumları anlatıyor. Elbette Stefan Zweig farkını ortaya koymuş fakat "varolmak" ,"tükenmişlik" kavramlarını daha iyi işleyen yazarlar var.
kitapta beni etkileyen cümleler;
"O gece yaşadıklarımdan hiçbir arkadaşıma bahsetmedim, o gece içimin nasıl yandığını hiç bilemediler, aynı o gece gibi bugünde içimin nasıl çiçek açtığını bilemeyecekler."
"Bir kez kendini bulmuş olan kişinin bu yeryüzünde kaybedecek hiçbir şeyi yoktur ve aynı şekilde bir kez kendini içindeki insanı anlayabilmiş bir insan aslında tüm insanlığı anlamıştır."
Olağanüstü Bir GeceStefan Zweig · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 2023143,7bin okunma