Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

b

Çalacağın kapının ardında,görmeyi umduğun kişi yok artık!
Sayfa 149Kitabı okudu
Reklam
Dokuz bilinmeyenli bir denklemdin sen.
Sayfa 126Kitabı okudu
Yorgun ve yaralı yüreğim, yeni bir fırtınayı yaşayacak güçten yoksundu.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Benzerini yaşar mıyım diye boşuna umuşlar,nafile bekleyişler..."Acaba mı?"diye atılan yeni adımlar,yanılgılar,düş kırıklıkları.Sonuç olarak,kimseleri onun yerine koyamayacağım gerçeğiyle yüzleşerek,çaresiz bir boyun eğişle yoluma devam edişim...
Reklam
Gerçekten beni tanımış olmanı, gerçekten beni sadece ben olduğum için sevmiş olmanı isterdim.Sen beni değil,senin için çırpınan,ruhuna kalkan olan birini sevdin.Sen beni değil,sonsuz sandığın sevgimi sevdin.
Kendi kendime yandım,söndüm,kül oldum.
Sayfa 108Kitabı okudu
Bir kaplumbağanın kabuğunun altında neler olup bittiğini kim bilebilir?
Her zaman yaptığım gibi en kolayını seçtiğimde başıma gelmişti bunlar.İnsan hayatında peşinden koşmak için mühim amaçlar bulamadığında,bulduğu elle tutulur ilk şeyin peşinden koşuyor.Tutunacak bir dal bulamadığında,olur olmaz bir şeye tutunuyor.Kendinde hayata dair gereken cesaretin olduğuna inanmadığından,hayalini kurduğu ideallerin değil,mutluluk sandığı boş hayallerin peşinden koşuyor.
Değişen tek şey bir zamanlar mahallede gülüp oynayan,herkesle şakalaşıp neşe saçan bendim.
Reklam
Hayatımın o en kötü günlerinde yapayalnızdım.
Fakat ben kapağına bakılıp seçilecek bir kitap değil,satırlarında kaybolmayı göze almayı gerektirecek karmaşık, devrik,sancılı bir romandım.
Kuş çoktan uçmuş,tren çoktan kaçmıştı.
Yaşadığım o günler sanki gerçek değil, ağrılı bir rüyaydı.Sanki onunla hayatın bir saniyesinde bile temas etmiş olan her ne varsa bana küsmüş,beni terk etmişti.Sanki bir daha hiçbir zaman ne yalnız ne de bir başkasıyla,eskiden onunla mutlu olduğum kadar mutlu olamayacaktım.Sanki Nazan karşıma çıksa dahi,dokunduğum anda duman olup yok olacaktı.
Evindedir diye tekrar dayandığım kapısına vururken,ölene kadar onu bir daha göremeyeceğimi hayal edip canımı acıttım,ağladım
Zaten ben hiçbir şeyin gerçeğine varamadım şimdiye kadar.
Reklam
"Ben ot değilim," diyerek gülümsedi çiçek.
Demiştin ki: "Günde tam kırk dört tane günbatımı gördüğüm olmuştur." Sonra da eklemiştin: "Biliyor musun, insan üzgün olunca günbatımının tadına daha iyi varıyor." Demek sen kırk dört günbatımı izlediğin gün pek üzgündün?" Küçük prens buna karşılık vermedi.
Yapıtımı büyüklere göstererek resimden korktular mı diye sordum. Dediler ki "Şapkadan da korkulur mu hiç?" Oysa ben şapka değil,bir bir fili sindirmekte olan bir boa yılanı çizmiştim.
Hiç tanımadığı,bilmediği koca bir şehrin ortasında büsbütün yapayalnız kalmıştı.
Sayfa 119Kitabı okudu
-Beni düşünme!...Ben çok rahat ve mutlu ölüyorum...
Sayfa 118Kitabı okudu
Benim temiz kalbli Cevherciğim!.. Ah, niçin kendini bu hale soktun?.. Benden ne iyilik görmüştün ki, yolumda hayatını feda ettin?.. diye dövünüyordu...Cevher titrek bir sesle aşkını itiraf etti: -Çünkü...Çünkü dedi,seni seviyordum... Dudaklarını alnımda hissettikten sonra artık ölsem de gam yemem...Zaten seni ilk gördüğüm zaman gözlerin kalbimde tehlikeli yaralar açmıştı...Zaten yaşayamazdım...
Sayfa 118Kitabı okudu
Reklam
Genç adamın hayret ve takdirle açılmış gözlerine, o anda kızın dağınık saçları arasında duran bir şey ilişti.Biraz daha dikkat edince bunun bir resim olduğunu hayal meyal fark etti...Evet, bu bir resimdi...Fakat kimin?...Resmi eline alıp bakmak istedi...Fakat ne hakla?... Zavallı bir esirin uykuda bulunmasından faydalanarak, belki en değerli bir yadigarını görmeye, belki en kutsal bir sırrını öğrenmeye kalkışmak ne büyük vicdansızlıktı.Bu resim, belki dünyada biricik tesellisi olan annesinindi.Belki de babasının..Yakut sevdiğinin... Kalbini hızlı hızlı çarpmaya başlamıştı.Bu son ihtimal karşısında iradesini artık büsbütün kaybederek resmi eline aldı.O kendi resmiydi.
Dün akşam, çok iyi anladım.Anlamı olmayan şeylerde anlam aramaya kalkmanın zamanımı boşa harcamak olacağını.
Karın güzel mi bari?Çiftçi birden suratını ekşiterek: Güzel olmuş,çirkin olmuş,senin nene gerek?...
Kızgınlığımı ve hayal kırıklığımı size anlatamam.Fakat o anki duygularımı bir düşünün:Uğruna bütün hayatımı feda etmeye hazır olduğum bir insan için elinin tersiyle öylece kovalayacağı bir sinek kadar değerim yoktu.
Sayfa 107Kitabı okudu
Personel şefine,"Herkesi geri çağırın!"dedi zar zor anlaşılır sesiyle."Bütün herkesi geri çağırın,aramaya gerek kalmadı.Karım beni terk etmiş."
'Beni bir on yıl önce görecektin ...'Arkasından iç çeker ve devam eder. 'Ne enerjik ne güzel bir kadındım! İnsan ne oldum dememeli,ne olacağım demeli.Bak şimdi her yanım ağrıyor.Bir yerden bir yere giderken zorlanıyorum.Artık bana kim eskilerin Körpegül'ü der.
Reklam
İnsanın canı, artık yünlü giysiler giyip,sıcak salep içmek istiyor.
Bu konuda konuşalım,balım,dalım,halım.
Sayfa 43 - JasperKitabı yarım bıraktı