Ablası konuşurken, zavallı, aptal köleler diye düşünüyordu. Dünyanın güçlülere ait olmasında şaşacak bir şey yoktu. Köleler, kendi köleliklerine saplantıyla bağlıydı.
Sayfa 394
Geçmiş geçmişte kalmıştır ve de tarih tekerrür eder diyen adam, en büyük yalancıdır.
Sayfa 382
''Sen de ötekiler gibiydin, genç,'' diye dudak büktü ona.
''Senin de ahlakın, bilgin tıpkı onlarınki gibiydi. Kendin adına düşünüp, kendin gibi davranmıyordun. Senin de fikirlerin, tıpkı giysilerin gibi başkaları tarafından üretilmiş; eylemlerini toplumsal onay biçimlendirmişti.''
Sayfa 303
Okur Takip Önerileri
...Marian gittikten sonra bu olay üzerine derin derin düşündü ve kız kardeşiyle nişanlısını, kendi sınıfıyla Ruth'un sınıfının mensuplarını; yani kendi küçük hayatlarını dar kafalı küçük formüllere göre yaşayanları, bir araya toplaşmış sürüler dışında var olamayan varlıkları, yaşamlarını başkalarının düşüncelerine göre kalıplara sokanları, kölesi oldukları çocuksu kurallar nedeniyle gerçekten yaşamayı ve birey olmayı beceremeyenleri düşününce bir iki kez acı kahkahalara boğuldu.
Sayfa 302
Şu güneşin altındaki hiçbir sebep, sadece türdeşlerim çoğunluk olarak onu beğeniyor veya beğenilmesi gerektiğine inanıyor diye o beğeniyi benim de taklit etmemi gerektirmez.
Sayfa 238
Martin'in zihninin seyrini takip edemiyor, bu seyir kendisinin yetişemeyeceği yerlere ulaşınca onu delibozuk addediyordu. Hayatı boyunca kimsenin zihni onu aşamamıştı çünkü. Babasının, annesinin, kardeşlerinin ve Olney'nin zihnini her daim takip edebilmiş olduğu için Martin'in zihninin akışını izleyemeyince kabahatin onda olduğuna kanaat getirmişti. Sadece kendi dünyasıyla sınırlı dar görüşlünün, evrensele akıl hocalığı yapmaya çalışmasının kadim tragedyasıydı bu.
Sayfa 233
Yazın bitmesi yakındı. Ama öyle hemen çekip gitmiyordu yaz; mecalsiz varlığını tepelerin arasından yavaş yavaş çekerek, vadilerin morunu daha da koyulaştırarak, azalan güçlerinden ve doymuş esrimelerinden kendine puslu bir kefen örerek, ömrünü doldurmuş ve iyi yaşamış olmanın verdiği sakin hoşnutlukla, yavaş yavaş ölüyordu.
Sayfa 203
Ancak hayrete, hayranlığa ayıracak fazla zamanı yoktu Martin'in. Tüm zihnini işe veriyordu. Eli ve kafası durmadan çalışan zeki bir makine, mevcudiyeti o zekânın varlığına armağan olmuş bir insandı. Kâinata ve onun büyük meselelerine ayıracak yer kalmamıştı beyninde. Zihninin tüm o geniş, ferah koridorları kapanmış, sıkıca mühürlenmişti.
Sayfa 170
... Bütün o çalışmaları kendi yapmaya kalksaydı binlerce hayat yaşaması gerekirdi.
Sayfa 130
Bilgi, bana bir harita odası gibi geliyor. Kütüphaneye her gidişimde bunu düşünür, etkilenirim. Öğretmenlerin rolü, çocuklara harita odasının içinde ne olduğunu sistemli biçimde öğretmek. Öğretmen, harita odasındaki rehberdir, hepsi o. O bilgiler onların kafalarının içinde değil. İcat eden, yaratan onlar değil. Her şey o harita odasında. Öğretmenler harita odasından nasıl yararlanacaklarını bilir. Onların işi, normalde orada kaybolabilecek kişilere yol göstermektir.
Sayfa 103
Ruth'un sınırı, ufkunun sınırıydı ve sınırlı beyinler ancak başkalarındaki sınırları görürdü.
Sayfa 85
İnsan teki adına, insan tekinin gerçek-özgür- birey kimliği adına büyük kaygı ve ütopyaları olan bir insan, dünyanın neresinde olursa olsun elbette muhalif ve mutsuz olacaktır. Çünkü attığı her adımda bu ütopyayı kirletecek binlerce pislikle karşılaşacaktır.
Sayfa 240
Şiir; telaşın, karmaşanın, uğultunun ardındaki dinginliği duyabilme yetisi olduğu kadar, bir avuç kumda dip fırtınalarını, derinlere inen balığın sesini, bir yaprakta büyüyen güzü duyma sanatıdır aynı zamanda.
Sayfa 252
Bazılarınız benim soğuk ve kendi yalnızlığımla sarhoş olduğumu söyledi. Ve dediniz ki: ''Ormandaki ağaçlara fikir danışıyor, insanlara değil. Dağların tepelerinde yalnız başına oturuyor ve şehrimize yukarıdan bakıyor.'' Tepelere tırmanıp uzak diyarlara yürüdüğüm doğrudur. Büyük bir yükseklikten ya da çok uzak bir mesafeden bakmadan nasıl fark edip görebilirdim sizi?
İnsan uzaklaşmadığı sürece gerçekten nasıl yakında olabilir?
Sayfa 56
Hiçbir gün doğumu, gün batımının terk ettiği yerde bulamaz bizi.
Sayfa 52