Anne sana kim dedi
Yavrunu
Doğurmayı?
Sanki karnında fazla
Yaramazlık mı ettim?
Senden istemiyordum ne
Tacı ne sarayı
Karnında yaşıyordum
Kafiydi saadetim.
Karnında yaşıyordum
Bir kere doğurdunsa sonra
Niçin büyüttün?
Kundakta beşikte de bir
Zahmetim mi vardı?
Koynundan niçin attın
Yavrunun bütün bütün.
Bilmiyor muydun ki
O yalnızlıktan korkardı?
Ağaçlar çizerdim, yeşillenirdi;
Çizdiğimiz ağaçlara çizdiğim kuşlar gelirdi.
Ormanlar düşünürdüm, uyurdum,
Düşündüğüm ormanlarda kaybolurdum.
Anı kuyularından çekmeli bir yudum acı su,
Bir yudum acı su, çekmek anı kuyularından, soğuksu.
Bilmedim bu, ya bir korkunun duygusu,
Bilmedim bu, ya da bir duygunun korkusu.
Kent dayanıyor bahçenin duvarlarına,
Yeni bahçeler çiz, gözlerinin kuşlarına.
Hazır kent dayanmışken bahçene
Kuşlarını gözüne sal, götür ağaçlarına.