Ayten Altıntaş
@Aytenheryerde
"Sadece kameranız ve siz varsınız. Fotoğrafınızdaki kısıtlamalar size bağlıdır; çünkü ne gördüğümüz kim olduğumuzdur. " - Ernst Haas
İnstagram : @aytenheryerde2
Öğretmen
496 okur puanı
Mayıs 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Herkes ayrıcalıklıydı. Zaten sadece ayrıcalıklılar vardı.
Sayfa 109 - Can YayınlarıKitabı okudu
Halbuki, kesin doğruluğuna inandığı hiçbir şeyin kadın saçının bir tek teli kadar değeri yoktu. Yaşadığından bile emin değildi zira ölü gibi yaşıyordu. Ben hiçbir şeyi olmayan bir adam gibi görünebilirdim. Ama kendimden emindim, onun olduğundan daha emindim; hayatımdan, yaklaşmakta olan ölümden. Evet, elimde bir tek bu vardı benim.Ama hiç değilse bu gerçekliğe tutunuyordum ve bu da beni ayakta tutuyordu. Daha önce haklıydım, şimdi de haklıydım, her zaman da haklı olmuştum.Şimdiye kadar böyle yaşamıştım, başka türlü de yaşayabilirdim. Şunu yapmıştım, bunu yapmamıştım. Bir şeyi yapmamıştım, başka bir şeyi yapmıştım. Ne fark ederdi? Bütün bu zaman boyunca bu dakikayı ve haklı çıkacağım bu şafak vaktini beklemiştim sanki. Hiç, hiçbir şeyin önemi yoktu ve bunun niçin böyle olduğunu da biliyordum. O da biliyordu.
Sayfa 108 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ama o sözümü kesti, bu başka hayattan ne anladığımı öğrenmek istiyordu. İşte o zaman bağırarak, "Bugünü anacağım bir hayat," dedim, hemen arkasından da, "artık bıktım," diye ekledim.
Sayfa 107 - Can YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Başkalarından daha erken ölecektim, orası aşikardı. Ama herkesin bildiği gibi, hayat yaşamaya değmez. Aslında doğal olarak başka kadınlar ve başka erkekler yaşamaya devam edeceklerine, üstelik bu binlerce yıl böyle sürüp gideceğine göre, ha otuz yaşında ölmüşsün ha yetmiş; bir önemi olmadığını biliyordum. Uzun lafın kısası; bu, gün gibi ortada. Ha bugün olmuş ha yirmi yıl sonra, neticede ölen yine ben olacaktım.
Sayfa 102 - Can YayınlarıKitabı okudu
Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde, arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette.
Sayfa 99 - Can YayınlarıKitabı okudu
Bugün'ü yaşarken!
Günlerin nasıl hem uzun hem bu kadar kısa olabildiğini anlamamıştım. Yaşaması uzundu elbette, fakat o kadar genişlemişlerdi ki sonunda iç içe geçiyorlardı. Adlarını yitiriyorlardı. Benim için içi boşalmadan anlamını koruyan yalnız dün ve yarın sözcükleriydi.
Sayfa 75 - Can YayınlarıKitabı okudu
Annenin düşüncesiydi bu; insan eninde sonunda her şeye alışır, diye tekrarlar dururdu sık sık.
Sayfa 72 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ne de olsa insan her zaman biraz suçludur.
Sayfa 25 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsan bir şeyi iyice görmeden onu isteyip istemediğini bilemez.
Sayfa 194Kitabı okudu
Sevgi ve karşılıklı anlayıştan zarar gelmeyeceğini sana nasıl anlatabilirim canım?
Sayfa 180Kitabı okudu
Eğer insan çok fazla "şey"e gereksinim duyuyorsa, bu büyük bir yoksulluğun göstergesidir.
Sayfa 46 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Çünkü beyaz adamın gerçek tanrısı, kendisinin "para" adını taktığı yuvarlak metal ve ağır kağıttan başka bir şey değildir.
Sayfa 34 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
"Sana dürüst davranmak istiyorum," diyen birisi nasıl çürümüş ve sahtekardır.
Sayfa 117 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Neyi sık sık düşünüyorsan, aklın da ona benzer bir şey olacaktır: Çünkü ruhu dolduran düşüncelerdir.
Sayfa 47 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu
Dünya değişimdir, yaşamsa kanaat.
Sayfa 30 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okudu