Tepedeki EvShirley Jackson

Hayalet hikayelerine bayılıyoruz. Bunu inkar edemeyiz, insanlık tarihine adım attıklarından beri bu hayaletler deli gibi para kazandılar. Bir zamanın kurgularının temel dayanağı olan hayalet hikayeleri genel olarak birbirine benzemelerine rağmen nasıl anlatıldıklarına veya yerine göre nasıl gösterildiğine bağlı olarak oldukca zıt yönlü olabiliyorlar. Yani aslında branşlara ayrılmış hayaletler var bile diyebiliriz. Bazıları sinemanın gözdesi olan vurdulu kırdılı muhabbetlerle uğraşırken bir diğer kısmı da direkt olarak kafaya oynuyor. Ki, "Tepedeki Ev" ile bunun ne kadar etkileyici olduğunu anlayabiliyoruz.

"Değerli yazarlar ülkemizde okunmuyor" demekten ben bıktım, eminim sizler de benden aynı lafları duymaktan sıkılmışsınızdır. Emin olun o sözleri sarf etmemeyi en çok ben istiyorum fakat ne yapayım, okunmuyorlar. "Biz Hep Şatoda Yaşadık" incelememde de aynısını söylemiştim. Shirley Jackson Stephen King'den Neil Gaiman'a kadar birçok alanında en iyi yazarları etkilemiş bir şahsiyet. Ama bakıyoruz ki dilimize sadece iki romanı çevrilmiş. Daha önceden çevrilen varsa da ben denk gelmedim. Denk gelen varsa lütfen bildirsin bana.

Shirley Jackson'ın kalemini kıskanabilirsiniz. Ben kıskandım çünkü. Daha önce de bu durumu yaşadım, şöyle ki; ne olduğunu anlamadan elinizdeki sayfalara kapılıp gidiyorsunuz. Jackson'ın kalemini kullanma şekli sizlere öyküyü benimsetmiyor, adeta damarlarınıza enjekte ediyor. "Tepedeki Ev" ve "Biz Hep Şatoda Yaşadık" birbirinden anlatım konusunda çok farklı iki kitap. Atmosfer ve olay örgüsünün kalitesi ve birbirine benzeyiş yönleri değişmiyor fakat anlatım konusunda birbirinden başarılı iki bambaşka anlatım görüyoruz.

Tepedeki Ev, içinde barındırdığı gerçekçi karakterlere yaptığı gibi biz okurların da kafasına oynuyor. Deliliğe adım attığınızı hissettiğiniz an, geri dönüşün de olmadığını fark ediyorsunuz. Tepedeki Ev'de her ne varsa zaten çoktan etkisi altına girmiş oluyorsunuz ve belki de yaşadığınız en ürkütücü tecrübelerden birini yaşıyor halde buluyorsunuz kendinizi.

Shirley Jackson okurken klasik bir hikaye beklenmemesi gerektiğini düşünüyorum. Her ne kadar "perili ev" klişesi üzerine kurulu bir romanın incelemesini okuyor da olsanız bu dediğime inanın. Kalemi ile bambaşka bir atmosfer çizebilen bir yazar Shirley Jackson. Ayrıca kendisi gotik korku türünün en başarılı eserlerinin altına imzasını atıp, yazdıklarıyla sinemaya da büyük katkılar sağlamış bir şahsiyettir. Büyüleyici güzellikte olan "Tepedeki Ev" de okunacak bir kitap olmanın ötesine geçip, adım atılacak bir gerçeklik, yaşanması gereken bir macera oluyor böylelikle.

Shirley Jackson severken birden surata yumruk çakan bir yazar. Tepedeki Ev bir grup insanın eski ve ünlü bir evdeki bilinmeyen varlıkları deneyimleme için toplanarak kendi korkularını yaratmasını anlatıyor. Hani evde yalnızken gecenin bir vakti eve kulak kabartarak bir ses yahut hareket yaratarak kendimizi korkutma durumunu çok güzel yaşatmış. Kitabın ağır ilerleyişi, devamlı hayaletlerin çıkmasını bekleme sabırsızlığı ile sıkabilir fakat sonunda nabzınızın yükseldiğini göreceksiniz. Ben gecenin bir vakti okudum ve bir arkamı dönüp bakmadan yapamadım.

kitapta beklediğimi bulamadım. beklenen gerilimi vermiyor. konuda kopukluklar var. karakterler derinlemesine kurgulanmamış hissi veriyor. pek sevemedim.