103 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
-Ne diyorsun sen, küçük; babanı mı öldüreceksin?
-Evet yapacağım bunu. Başladım bile. Öldürmek, Buck jones'un tabancasını alıp güm diye patlatmak değil! hayır. Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek... Ve bir gün büsbütün ölecek.
Sayfa 145 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ağlama yavrum, dedi. Hep böyle duygulu bir çocuk olarak kalacaksın, pek çok ağlama fırsatı bulacaksın hayatta.
Sayfa 59 - Can YayınlarıKitabı okudu
Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur.
Sayfa 49 - Can YayınlarıKitabı okudu
Arturo Bandini tekrar paylaştı.
yalnızlık hastalıkların üreyebileceği en uygun ortamdır
Sayfa 129 - ayrıntı yayınları, 12. basım, çeviri: Aysun babacanKitabı okudu
-Biliyor musun Fayolle...
-Neyi, yavrum?
-Başka bir hayatta düğme olarak doğmak istiyorum. Ne düğmesi olursa. Külot düğmesi bile. İnsan olmaktan ve bir zavallı gibi acı çekmekten iyidir.
Sayfa 173 - Can YayınlarıKitabı okudu
Peki Peder Ambrósio, unutmaya çalışacağım. Çünkü bağışlamaya inanmıyorum.
-Unutmakla bağışlamak arasında ne fark var?
-Bağışlarken kişi her şeyi unutuyor. Ama yalnızca unutmakla, pek çok kez insan yeniden anımsamaya başlıyor.
Sayfa 126Kitabı okudu
Ruhumun yalnızlığını keşfeden ilk öğretmen o olmuştu. Gözleri hüzünden ve kayıtsızlıktan başka şey yansıtmayan anlaşılmamış çocuğun üzüntüsünü ilk keşfedendi.
Sayfa 28Kitabı okudu
Okudukların yaşadıklarını değiştirir, değiştirmese bile farklı bir gözle görmeni sağlar.
Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete. Yani birini er geç unutmaya mahkûm olduğunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum
Sayfa 78
Ve sesinin tınısı; zaptedilmiş, müstehzi, kanıma ve kemiklerime işleyen sesi.
Ölüler hayata döner mi? Kitaplar hayır diyor, gece evet diye haykırıyor.
Sayfa 17