Onca yıl var ayrıyım kına dağından
Baba ocağından, yar kucağından
Bir çiçek dermeden sevgi bağından
Huduttan hudada atılmışım ben
Gönlümü çeksede yarin hayalî
Aşmaya kudretim yetmez cibali
Yolcuyum bir kuru yaprak misali
Rüzgarın önüne katılmışım ben
Garibim namıma kerem diyorlar
Aslımı el almış harem diyorlar
Hastayım derdime verem diyorlar
Maraşlı Şeyhoğlu Satılmışım ben
Her varlık bir başka varlığın can çekişmesiyle beslenir; anlar, zamanın kansızlığı üzerine vampir gibi üşüşürler – dünya, gözyaşlarının biriktiği bir yerdir…