Beyzanur Can Özüberk
@Beyzacanozb
İstanbul
46 okur puanı
Aralık 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bende inanmak noksanmış... Beni bu kadar çok sevdiğine bir türlü inanamadığım için, sana aşık olmadığımı zannediyormușum.. Bunu şimdi anlıyorum. Demek ki, insanlar benden inanmak kabiliyetini almışlar... Ama șimdi inanıyorum. Sen beni inandırdın.. Seni seviyorum... Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum...
Sayfa 136Kitabı okudu
Babalar kızlarına annelerden daha düşkündürler, onun için bir kız
baba evinde çok mutlu yaşar. Sanırım, benim kızım olsaydı evlenmesine razı olmazdım.
Sayfa 118Kitabı okudu
Her insanın hatıralarında, herkese anlatamayacağı, ancak yakın dostlarına anlatacağı şeyler vardır. Hatta dostlara bile anlatması güç olan, yalnızca kendisinin bildiği sırlar vardır. Fakat bir de kendi kendimize bile itiraf etmeye cesaret edemediğimiz şeyler vardır.
Sayfa 51Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aşk!... Aşk her şeydir. Aşk her şeyden üstündür. Aşk bir kızın, değeri elmaslarla ölçülemeyecek servetidir. Böyle bir aşkın peşinden ölüme bile yürüyecek mert erkekler vardır.
Sayfa 124Kitabı okudu
İnsan yaşadığı sürece ancak bir kez bütün içindekileri döker, o da iyice bunalımdayken.
Sayfa 150Kitabı okudu
Buraya geldiğimde o garip soruyu sordum kendime. Kolayca elde edilmiş mutluluk mu, yoksa insanı yücelten acı mı daha iyidir? Evet, hangisi daha iyi?
Sayfa 156Kitabı okudu
Yemin ederim ki her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır.
Sayfa 7Kitabı okudu
Gerçekte incinmem için hiçbir sebep olmadığı halde, kendimi öylesine inandırıyordum ki; sonunda kendimi tamamıyla kırgın ve gücenmiş hissediyordum.
Sayfa 25Kitabı okudu
Bu konuda ne düşündüğünüz umurumda değil, baylar. Hatta yaşamım boyunca birine tokat atma fırsatı bulamadığım için üzülmesi gereken de benim. Ama tamam, sizi ilgilendirmeyen bu konuda bir kelime daha etmeyeceğim.
Sayfa 20Kitabı okudu
Öfkeden ağzımdan köpükler saçıldığı anda bile, bana küçük bir oyuncak bebek veya sıcak, şekerli bir çay verseniz, hemen sakinleşiverirdim. Hatta daha sonra, öfkemden dişlerimi gıcırdatacağımı ve hatta utancımdan aylarca uyuyamayacağımı bilsem bile samimi davranırım. Ben buydum işte.
Sayfa 10Kitabı okudu
"Sadece... Sadece insanların bazen gerçekte düşündüğün gibi olmadığını hatırla."
Sayfa 276Kitabı okudu
Bu bana hep çok saçma geldi, insanların güzel olduğu için birinin etrafında olmak istemeleri yani. Kahvaltılık gevreğin tadı yerine rengine dayanarak seçmen gibi.
Sayfa 44Kitabı okudu
İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
Sayfa 38Kitabı okudu
Çünkü insan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasında iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor.
Sayfa 262Kitabı okudu
"Acaba şu anda o ne düşünüyor? Herhalde beni değil... Niçin?... Onun kafasında bir müddet yaşamak için neleri feda etmem ki?... Her şeyi... Bana şimdi bir işaret versin, derhal, bir an düşünmeden şu tramvayın altına atlarım. Acaba atlar mıyım?..."
Sayfa 68Kitabı okudu
