Sahi, insan nasıl olur da esirger kendinden şefkati?
Okur Takip Önerileri
…nerede olurlarsa olsunlar geçmişin bir yalan olduğunu, anıların dönüşü bulunmadığını, geçip giden hiçbir baharın yeniden ele geçirilemeyeceğini, aşkların en çılgınca ve en vazgeçilmez olanının ömrün sonundaki bir anlık gerçek olduğunu akıllarından çıkarmamalarını öğütlemeye başladı.
Sayfa 445Kitabı okudu
Kendimizle ilgili tutunduğumuz her genelleme davranış repertuvarımızı daraltır. Nokta koymakta aceleci davranmasak bu kadar, kendimizle ilgili cümleleri kısa tutmasak, olduğumuz veya olabileceğimiz kişiye olan bakış açımızı genişletsek, olasılıklara yer açsak nasıl olur?
Sayfa 86Kitabı okudu
İnsan, gerekli olduğu düşüncesinin verdiği zevk uğruna fedakarlıklarda bulunur ve bunu herkes bilsin ister. Oysa fedakarlık sadece Tanrı tarafından bilinen ve yalnız onun tarafından takdir edilendir.
Sayfa 19
Bir ilişkiyi sürdürebilmek için öfkemizi tutup kendimizi ifade etmekten kaçındığımız zamanlar az mıdır? Peki ya canı istediğinde öfkesini salıveren insanlar? Kimilerinin bu davranışı yanına kâr kalır, bir bedel ödemez, kimileri de öfkesini kontrol altında tutmayı öğrenip acı çeker. Bazıları ise öfkeyi ifade etmenin sağlıklı bir yolunu bulur. Jason’ın özgür irade konusundaki sorusu hayli derin bir soruydu. Hepimizin özgür iradesi vardır ama ancak gözlerimizi, geçmişimizin ve bugünümüzün gerçeklerine açtığımız zaman özgür iradeden olabildiğince yararlanırız.
Merve tekrar paylaştı.
Ama hala mutsuzsun; çünkü hayatın daha eşiğindeyken umudun sönmüş durumda. Daha öğle olmadan senin güneşin batmış; sana öyle geliyor ki bir daha da hiç doğmayacak.
Sayfa 306 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Peki, bizim kadınlarımız, hataları olmayan şeyler yüzünden neden ceza çekiyorlar?"
Joseph ilk kez şaşırdı. " Kötü yürekli bir sahibi olan bir köpeğin acı çektiği kadar acı çekiyorlar ama köpeklere eziyet eden, döven, aç bırakan kişinin Tanrı olduğunu söyleyemezsin. Bunu yapan erkektir. Kadınlarınız eziyet çekiyor çünkü hepiniz pis kâfirlersiniz, ama onların acılarının bir sonu var. Ölümleriyle sona eriyor acıları, Son Gün geldiğinde hayatta kalanlar için bile geçerlidir bu. Sizin acılarınızın sonu yoktur çünkü Son Gün geldiğinde hepiniz mezarlarınızdan çıkıp yargılanacaksınız.
Her şeyi almak istiyorsunuz, şarkılarımızı bile! Bize bir şey bırakmıyorsunuz.
Kültürü kökünden kesip sonra da çiçek açmasını bekleyemezsin.
Avrupa'yı da Almanlardan başka bir millet fethetseydi, yine her sey bambaşka olurdu, değil mi? Yoksa asıl yanlış olan fethetmek mi? Hangisinin önce geldiğini söylemek çok zor. Sıkıcı, aptal, ruhsuz milletler mi fatihler çıkarır, yoksa fetihler mi milletleri sıkıcı, aptal ve ruhsuz yapar?