"Geçici düzenler köpükler gibi uçar gider." diye mırıldandı. "Aynen öyle, köpükler gibi geçici. İnsanın bu dünyadaki bütün çalışması köpükten öte bir şey değil..."
Domuzlarla insanlar arasında çıkar çatışması yoktu ve asla da olmamalıydı. Karşılaştıkları sorunlar ve giriştikleri mücadeleler birbirinin aynıydı. Emekten kaynaklanan sorunlar her yerde birbirinin aynı değil miydi?
Cennet Bahçesi'nde onsuz yaşamaktansa, dışarıda onunla birlikte yaşamak çok daha güzel. İlkin çok konuştuğunu düşünüyordum hep, şimdi ise bir gün susmasının, sesinin günlerimden silinmesinin benim için büyük bir acı olacağını düşünüyorum.
"Sen beni tamamlıyorsun...
Sana ihtiyacım var...
Benim için ne ifade ettiğini görmesini nasıl sağlayabilirim? Bana dokunmasına izin verebilirim. Dokun bana Ana.
Evet, daha fazla düşünmeden elini alıp göğsüme, kalbimin üstüne koyuyorum.
Seninim Ana."
"Kendi iyiliği için,
Sevdiğinden bağırdığını
Her söylediğinde kızına,
Öfke ile iyiliği karıştırmayı
Öğretiyorsun ona
Mantıklı gelse de başta,
Büyüyüp serpildikçe
Canını yakan adamlara
Güveniyor kızın
Çünkü onlar
Tıpkı sen"