"Kendiminkiyle toplumdaki diğer insanların mutluluk anlayışının tamamen farklı olabileceği endişesi (...) Acaba mutlu değil miyim? Küçüklüğümdem beri, gerçekten sık sık mutlu bir çocuk olduğumu söylerlerdi. Ancak kendimi sanki cehennemdeymiş gibi hisseder, bana mutlu olduğumu söyleyenler, benimle karşılaştırılmayacak kadar huzurlu görünürlerdi.Sanki sadece ben farklıymışım gibi bir tedirginlik ve korkuya kapılıyorum. Çevremdekilerle neredeyse hiç konuşamıyorum. Neyi nasıl söylemeliyim, bilemiyorum.Bu benim insanlarda son sevgi arayışımdı (...) ince bir çizgiyle insanlarla bağımı koruyabildim. Dış dünyaya durmaksızın gülümseyen yüzümü gösterirken, iç dünyam ölüydü."
/ İthaki Yayınları / 3. Baskı, Eylül 2022Kitabı okudu
“mağlup mu desem, mahcup mu?
ama ikisi de değil,
ben garip, sen güzel, dünya umutlu...
öyle tuhafım bu akşamüstü.”
ahmed arif
..Buna nasıl tahammül ediyorlar? Her gün pes etmeden, umutsuzluğa kapılmadan, intihar etmeden, hatta siyaset tartışmaya devam ederek nasıl atlatıyorlar? Bu kadar katı egoist olabilirler mi? İşlerin böyle olması gerektiğinden o kadar eminler ki kendilerinden bir kez bile şüphe duymuyorlar mı? Eğer öyleyse, sanırım katlanmak daha kolay olabilir. Merak ediyorum, insanların böyle olup olmadığını ve onları mutlu eden şeyin bu olup olmadığını merak ediyorum.
Sayfa 14 - / İthaki Yayınları / 3. Baskı, Eylül 2022Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Bir gün, hastalığın olduğu kadar sağlığın da nerede olduğunu bize gösterecek bir test yapmalıyız.
Sayfa 24Kitabı okudu
Ekmek parçalarını daha denize düşmeden yakalayan,acı acı bağrışan,kırmızı gözlü martılara dağıtacak.Açlıktan ölse insanoğluna vermeyecek.Verirse adam olmaz.İnsanoğlu hak etmeli hak! Yoksa şehirde yaşamamalı,köylere gitmeli,merhametlere sığınmalı.
“Durum öyle vahimdi ki, gerçeği öğrenmemek için susmayı tercih ettim.”
Ölüler, biz onları unutuncaya kadar ölümsüzdür. George Eliot (Mary Anne Evans), Adam Bede
Yaşamak için koştum, diye düşündü. Bu duyguyu, ne konuşarak, ne de bir şiirle anlatabilirim. Bu, bir yemek, bir madalya hatta bir treni yakalamak için yapılan bir koşu değildi, yaşam koşusuydu, ölmemek için koştum.
