"Güvercin ile insan arasında bir benzerlik vardır; ikisi de hürriyetten hoşlanırlar. Dar mekân, kapalılık, esaret, onların varoluş tarzlarına, özlerine aykırıdır."
"İnsanı hayvandan ayıran vücudu değil ruhudur. Yani düşünceleri ve idealleridir. Ten zevki, insanları hayvan seviyesine indirir."
Bölüm: Şeftali Bahçeleri
Tesadüflerin oyuncağı olacak olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat,daha makbul değil miydi?
İnsanlar birbirinin maddi yardımlarına ve paralarına değil,sevgileri ne ve alakalarına muhtaçtırlar.Bu olmadıktan sonra ,aile sahibi olmanın hakiki ismi,"birtakım yabancılar beslemek"ti.
"İnsanlar birbirlerini tanımanın ne kadar güç olduğunu bildikleri için bu zahmetli işe teşebbüs etmektense, körler gibi rastgele dolaşmayı ve ancak çarpıştıkça birbirlerinin mevcudiyetinden haberdar olmayı tercih ediyorlar."