İnsanlık tek başına kollarımda can verdi. Yanında kimseler yoktu.
Sayfa 257
Beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum.
Sayfa 318
Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?
Sayfa 335
Okur Takip Önerileri
Tutkular insanı kemirir, zekâ yener ya da yenilir; orada insan bir savaşa girişir, savaş sahnesinden yaralı, bitkin ama gene de doymamış, muradına ermemiş olarak çekilir.
"Düştük bir ormana yol belli değil..."
Sayfa 104
