Bahar şenliklerimizde, ilk söyleşimizi dün akşam harika bir atmosferle tamamladık. Muhteşem bir söyleşi ve sunum gecesini geride bıraktık. Ne kadar geride bıraktık desek de anılarımızda çok güzel bir gece olarak kalmaya devam edecek.
Uzak Bir Masal ile söyleşi yolculuğumuza devam ediyoruz.
Bahar şenliklerimizde, ilk söyleşimizi dün akşam harika bir atmosferle tamamladık. Muhteşem bir söyleşi ve sunum gecesini geride bıraktık. Ne kadar geride bıraktık desek de anılarımızda çok güzel bir gece olarak kalmaya devam edecek.
Uzak Bir Masal ile söyleşi yolculuğumuza devam ediyoruz.
Yaşam öyle hisli öyle ahenkli ki, görebilene, yaşayabilene.
Hangimiz yaşamın içinde kaybolmadık veya var olmaya çalışmadık.
Değilmi ki, bizi hayata bağlayan bu yaşam tutkusu acıtsada var olabilmek kendi içine ve dünyaya...
Virginia ve Harward Üniversitelerinden bilim insanları elimizden telefonu alınca ne yapacağımızı gerçekten çok merak edip11 araştırma yapmışlar.katılımcıların çoğu bir odada 6 ila 15 dakika boyunca müzik, okuyacak malzeme, yazma veya akıllı telefona erişim imkanı olmadan yalnız kalmış. Yalnızca kendi düşünceleriyle baş başa bırakılmışlar. Yaşları 18 ıle 77 arasında değişen, farklı hayat tecrübeleri olan kişiler olsalar da araştırma sonuçları yaştan bağımsız şekilde aynı çıkmış: Çok zorlanmışlar.Bilim insanları katılımcıların sessizlik içinde tek başına oturmak yerine elektrik şoku almak gibi rahatsız edici bir şey yapıp yapmayacaklarını görmek istemiş.Katılımcılar neyi seçmiş dersiniz? Elektrik şokunun ne kadar acılı olacağını bilseler de yarısı sessizlik içinde oturmak yerine elektrik şoku düğmesine basmış.İç sesimizle baş başa kalmak daha büyük işkence gibi görünüyor. /4 Temmuz 2014/