Emek hırsızlığı her yerde. İnsanların okuyup alıntıladığı metinleri alıp kendisi okumuş gibi paylaşan, etkileşim peşinde koşan insanlarda emek hırsızlarından biri.
Ve sabahları kimse sizi uyandırmadığında, geceleri kimse sizi beklemediğinde ve ne dilerseniz yapabildiğinizde, buna ne dersiniz: Özgürlük mü, yoksa yalnızlık mı?
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, mavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz
Sizde gelirdiniz peşimden.
Ama şimdi bu akşam saatinde
Son liman kendim, bu döndüğüm,
Bilmiş, bulmuş, anlamış.
Hatırımda, bir vakitler güldüğüm
Yoluna can serdiğim o kaçış.
Şimdi, bu akşam saatinde
Dönüyorum görmüş, geçirmiş, atlatmış.
Gözlerin doymayan sahilinde..
Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi.
Boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna.