Benim çocuğum yok, televizyon seyretmem, Tanrı'ya inanmam. İnsanlar hayatlarının daha kolay olması için bu patikalari seçerler. Çocuklar, kişinin kendisiyle yüzleşme acili görevini erteleme sine yardım eder, torunlarda bunu sürdürür. Televizyon,boş hayatlarımızın hiçliğinden yola çıkarak projeler inşa etmek gibi bitkin düşürücü bir zorunluluktan bizi uzaklaştırır; gözleri aldatarak,ruhu anlamın büyük işinden kurtarır. Tanrı ise, memeli soyumuzdan gelen kaygılarımızı yatıştırır, zevlerimizin günün birinde son bulacağı yönündeki dayanılmaz kesinliğe dayanma gücü verir.