“İnsanlık öldü mü?” dedim.
“Yok,” dedi, “ölmedi, ölmedi ama bir şeyler oldu, başka bir yerlerde sıkıştı kaldı herhalde.”
Sayfa 39 - YKYKitabı okudu
Yaşamaya çalışmak en büyük yorgunluktu.
Sayfa 306 - Timaş yayınlarıKitabı okudu
Küçük balıklar üstüne bir masal yazarsanız, Koca balinalar gibi konuşturursunuz onları.
Sayfa 35Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Özgürlük, insanların icat ettiği ve ancak hayal güçlerinde yaşattığı bir kavramdır.
Sayfa 118Kitabı okudu
Birine sevdalanmak, donmuş bir gölde, nerede ve ne zaman kırılacağını bilmene imkan olmayan ince buzlar üzerinde yürümek anlamına gelmiyor muydu ?
Etkili hikayeler anlatmak kolay değildir; zorluk hikayeyi anlatmakta
değil, herkesin hikayeye inanmasını sağlamaktadır.
Bu devirde, sıradan insanın en parlak zamanı; duygusuzluğun, bilgisizliğin, tembelliğin, yeteneksizliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir ülkü edinen çok az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor: “Yahu bu ağaç büyüyünceye kadar yaşayacak mısın sen?” Öte yandan iyilik isteyenler, insanlığın bin yıl sonraki geleceğini kendilerine dert ediniyorlar. İnsanları birbirine bağlayan ülkü tümden yitti, kayıplara karıştı. Herkes, yarın sabah çekip gidecekleri bir handaymış gibi yaşıyor. Herkes kendini düşünüyor. Kendisi kapabileceği kadar kapsın, geride kalanlar isterse açlıktan, soğuktan ölsün, vız geliyor.
