Kendini tamamen ilme veren kişiyi yalnızlık ürkütmez. İlimle teselli bulup rahatlayan kimseyi hiçbir sevinç ve huzur es geçmiş olamaz. Kur'an-ı Kerim'i kendisine yoldaş olan kişiyi arkadaşlarından ayrı düşmek ürkütmez.
Bazen yoksulluk, bazen zenginlik, bazen yüceliş, bazen alçalış... Bazen dost ve müttefikler sevinir, bazen düşmanlar bayram eder. O yüzden, en bahtiyar insan, her şartta tek bir kulpa tutunan insandır, o kulp ise takvadır. Zenginleşirse, takva onun süsü olur; fakirleşirse takva ona sabır kapılarını açar. Sağlıklı olursa, ona Allah'ın nimetini tamamlamış olur; başına bir musibet gelirse, takva ona dayanma gücü verir. Zamanın halden hale bürünüşü onu ister yukarı çıkarsın, ister aşağı indirsin, ister çıplak bıraksın, ister doyursun, isterse bitkin duruma düşürsün, o asla umudunu yitirmez.
Bil ki zaman kararsızdır, aynı hal üzere devam etmez. Zaten yüce Allah da öyle buyurur:"Biz şu(kâh iyi kâh kötü) günleri insanlar arasında nöbetleşe döndürür dururuz. (Âl-i İmrân,3/140)