Ekmel bey garip bir şey söyledi bugün. "Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir , " dedi, "bölündükten sonra tanımaz birbirini parçalar ."
"Bence gidenin, kalanın kucağında bir kucak kor bırakmasıdır, dedim .
"Siz çok yanmışsınız," dedi.
Diyemedim ki: isterdim , kucağında bir kucak korla kalan ben olayım.