Mahmure
@Kemalisthatun
"Bir kitabı okurken geçen iki saatin ömrümün birçok senelerinden daha dolu, daha ehemmiyetli olduğunu fark edince insan hayatının ürkütücü hiçliğini düşünür ve yeis içinde kalırdım."
102 okur puanı
Mayıs 2021 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Okur Takip Önerileri
Sümer ve Türk Dillerinin Tarihi İlgisi ile Türk Dilinin Yaşı MeselesiOsman Nedim Tuna · Türk Dil Kurumu Yayınları · 199748 okunma
Anafartalar Kumandanı Mustafa Kemal ve Çanakkale'de Savaşanlarla MülakatRuşen Eşref Ünaydın · İstek Yayınevi · 201761 okunma
Kavuşamamak
Necati Dertli, günlük hayatta karşılaşıldığında bir büyük nasihati anlamında dinlenebilecek iyi niyetli biri gibi geldi bana şiirlerinden yola çıktığımda. Kitabındaki her şiirine dikkat etmedim ancak neredeyse hepsini hece ölçüsüne uygun olarak yazmış. Şiirlerinde sürekli bir kavuşamama söz konusu. Kendisi evli olmasına rağmen "Yanındakiyle yaşar, aklındakiyle ölürsün." sözünü yansıtıyor gibi. Yani şiirlerinde birine dargın, kavuşmak istiyor ama olmayacağını da biliyor. Buraya varma sebebim, hiçbir şiirinde "eşim" hitabını kullanmıyor. Oğluna, anne ve babasına, sazına, Hüsnü diye bir arkadaşına bile şiir yazmış onlara seslenerek ancak eşine seslendiği hiçbir yer yok. Şiirlerinden birkaçı ünlü olabilecek nitelikte şiirler. Ancak kendisinin de belirttiği gibi ölümden sonra belki.
Kitabın özelliklerine değinmek gerekirse çok fazla yazım hatası var. Bu gerek yayıncılıktan, gerekse yazardan kaynaklanıyordur ancak rahatsız edici nitelikte. Basit dille yazılmış şiirleri klavyede yazmanın bu kadar zor olamayacağını düşünüyorum. Pek özen gösterilerek basılmamış. Belki de bu yüzden kimse bilmiyordur. 
Aşka Dair 
Necati Dertli
Aşkın Ruhu
(Spoiler içerebilir)
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat, içeriğindeki yoğun duyguların yanı sıra Osmanlı'nın genel anlamda sosyolojik yapısını barındıran bir kitaptır. Kitabın kısa ve akıcı oluşuyla okunması gayet kolay. Bu bağlamda Şemsettin Sami, Talat ve Fitnat'ın aşkını anlatırken okuru boğmamış, aksine içine işlemiştir.
Kitabın böyle duygu yüklü olması dolayısıyla bir sayfada seviniyor, diğer sayfada ağlıyorsunuz. Kitabı okuduktan sonra insan, insanın duygusuzlaştı(rıl)ğını fark ediyor. Çünkü kitaptaki karakterler duygularını uç noktalarda yaşıyor ve hatta kararlarının çoğunu duygularıyla alıyor denebilir.
Kitapta bir sevenin, aşkı için yaptığı fedakârlıklar muazzam. Böylesine aşkı yaşamak istemeyen ve/veya reddeden hayatına büyük bir balyoz vurmuş demektir. Örnek verecek olursam Talat'ın Fitnat'a olan aşkı öylesine büyüktür ki onu görebilmek için kadın kılığına girer ve hatta sıtma hastalığından yataktan kalkamamasına rağmen o hâlde uzağa giden Fitnat'ın yanına gelir. Böylesine bir aşkı okuğunuzda "Zamane aşkları da neymiş?" diyeceksiniz. Kitapta insan sevdiğini "ruhu" olarak tabir ediyor, ötesi olabilir mi? Dahası söylenebilir mi, bilemeyeceğiz. 
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat 
Şemseddin Sami
Molière'in Cimri'si
Cimri, döneminde ve günümüzde hâlâ yankı uyandıran bir eserdir. Gonçarov'un Oblomov'u nasıl tembelliği temsil ediyorsa, Molière'in Harpagon'u da cimriliği öyle temsil etmektedir.
Molière, tiyatro tarihine ismini yazdırabilmiş başarılı bir sanatçıdır. Kendisi burjuvadan gelen bir anneye sahip olmasına rağmen eserinde 17. yüzyılın zenginleriyle dalga geçmiştir bir nevi. Babasının hastalanması dolayısıyla XIII. Louis ile de işler yapmıştır. Krallığın desteğini gördüğü için döneminde değer görmüştür fakat kilise babaları tarafından sevilmemiştir ve hatta ölümünde bile cenazesinin kiliseye ait mezarlıklara gömülmesine izin verilmemiştir.
1600 Fransa'sının kültür, inanç ve sosyal yapısı içinde geçen, bugünde bize çok tuhaf gelen ilişkiler barındırmaktadır Cimri. Birçok eser hayatın içinden alındığı gibi Molière de aslında yaşadığı birtakım olaylardan esinlenerek bu tiyatro eserini ortaya koymuştur. Fransa'nın en dip camiasını da, en üst camiasını da görmüş bir insandır. Tiyatrosunu izleyen bütün camialar da bundan büyük bir haz almıştır. Bu yüzdendir ki Molière, yüzyıllarca okunacak bir sanatçıdır.
Cimri eseri, kısa diyalogları ve güldürücü içeriğiyle okuyucuyu içine çekmektedir. Yorucu bir kitap olmamasının yanı sıra, okuyucuyu güldürürken düşündürür elbette. Okumazsanız bir şey kaybetmezsiniz diye düşünüyor olabilirsiniz ancak okursanız çok şey kazanabilirsiniz. Keyifli okumalar dilerim. 
Cimri 
Molière
