Kübra kaplan
@Kubra1305
Cü/Sosyoloji
Bitlis
Bitlis, 13 Mayıs 1997
5 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Baskılanan dürtü taşar ve taşan sel, duygu selidir, ihtiras selidir ve bu sel deliliğe bile dönüşür; akıntının gücüne, setin yüksekliğine ve karşı koyma gücüne bağlıdır. Önüne set çekilmeyen akıntı, belirlenmiş kanallardan geçerek sakin ve keyifli bir varoluşa akar.
Sayfa 67Kitabı okuyor
Alay edildiğinde kendini dışlanmış hissediyordu; dışlanmış hissedince de öyle davranıyordu, ki buda kendisine karşı önyargıyı besliyor ve fiziksel kusurlarının yol açtığı kin ve saldırganlığı büyütüyordu. Böylece yabancılık duygusu ve yalnızlığı büyüyordu..
Sayfa 84Kitabı okuyor
Toplumsal istikrar olmadan uygarlık olmaz. Bireysel istikrar olmadan da toplumsal istikrar olmaz..
Sayfa 65Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Dünyanın böyle olduğunu biliyoruz zaten. Günahkârların bedelini daima doğrular öder.
Sayfa 46Kitabı yarım bıraktı
Kavrayışı bir suç,doğumu bir ceza,yaşamı bir iş ve ölümü de bir gereklilik olan bir insan,kendisiyle nasıl gurur duyabilir ki?
Sayfa 8Kitabı okuyor
Bir insanla,bu kişi her kim olursa olsun,temas kurduğunuz zaman onun değeri ve ağırbaşlılığına yönelik nesnel bir değerlendirme yapmaya kalkmayın. Onun kötücül istemini,dar anlayış yetisini veya sapkın fikirlerini dikkate almayın. Birincisini yapmak,kolaylıkla ondan nefret etmenize,ikincisini yapmak ise onu hakir görmenize yol açabilir.
Sayfa 8Kitabı okuyor
Bu ülkede insanlar ancak bir tek durumda eşit yaratılmış kişiler haline gelirler. Bir yoksulu zengin ile,bir budalayı Einstein ile,cahil bir kişiyi bir kolej müdürüyle eşit gören tek bir kurum vardır. Bu kurumda hukuk kurumudur.
O toplum ki,kendini asıl yaşatan çiftçinin,kömürcünün,arabacının,marangozun, işçinin dertleriyle kaygılanmaz,hiçbirine acımaz. O toplum ki,insafsız bencilliği içinde,daha fazla iş,daha fazla çıkar sağlamak için,emekçi insanların gençlik gücünü kıyasıya harcar;zavallılar yaşlandılar,hastalandılar mı,ellerinde avuçlarında bir şey kalmadı mı,iş başında sabahladıkları günler,gördükleri önemli bunca iş unutulur,bütün bunlara karşın toplumdan gördükleri ödül açlıktan ölmektir.
Sayfa 102Kitabı okudu
