Seray Şahiner’in okuduğum ilk kitabı Antabus. Karakterler o kadar hayatın içinden ki sanki komşum, sanki tanıdığım, arkadaşım.
Leyla bizden biri, arkadaşım oldu. Sayfaların içinden geçip elinden tutmayı, yardım etmeyi çok istedim. Eli çabuk hemşire olup yaralarını sarmayı çok istedim.
Bu ülkede ‘Aman, aile içi meseledir karışmayalım’ dediğimiz kim varsa, ne varsa, aile değil toplum içi ciddi bir olay olduğunu iliklerime kadar hissettim. Sesi kısılan tüm kadınların yediği dayakları, istenmeyen gebelikleri, tüm acıları yaşamış kadar oldum.
Yazarımız bu yazdıklarımı okur mu bilmiyorum, kalemine sağlık. ‘Gözümü açayım da neler olmuş bir bakayım’ diyen kim varsa bu kitabı okumalı. Özellikle tüm kadınlara da okutulmalı. Kanayan yaralara parmak basmadan iyileşmesini bekleyemeyiz.
Bunlar haricinde iki sonu olan tek roman, hayatımda ilk kez okudum. Bu açıdan da ilgi çekici, değişik bir çalışma olmuş.
Yazarın kalemine sağlık, diğer kitaplarını da inceleyeceğim.
