Ölüm ve süreklilik paralel olarak yaşamı belirler.İnsan bu paradoks yüzünden deliliğe bu kadar yakın yaşar.
Tanrı'nın tanrısı yok.Biz ona inanıyoruz ama o hiçbir şeye inanmıyor.Belki de tek gerçek tanrısız,Tanrı'nın kendisi.Bu yüzden kurallarda asalet ve adalet arama! Çünkü Tanrı,ne asil ne de adil olmak zorunda.
Tanrının şeytana içini dökmesinden insan doğdu.Böylece,ışığın karanlığı delmesinden ve döllenmesinden sen doğdun.Böylece sen loş oldun.Bazen aydınlandığını bazen karardığını sandın.Ancak hangisinin sen olduğuna asla karar veremedin.Ne kötüsün ne de iyi.Her şeyi düşünebilir,her şeyi hayal edebilir,ancak seçtiklerini gerçekleştirebilirsin.Düşünce şeytandan, davranış Tanrı'dandır.Hangi düşüncenin davranışa dönüşeceğine karar verense insandır.
Okur Takip Önerileri
Dünya,ben arayışına saygı duymuyor,hatta böylesi bir arayış içinde olanları cezalandırmak için çaba sarf ediyordu Dünya düzeneği,benini arayanlara acı vermek üzere kurulmuştu.
Tek tesellim,ölümden sonra hiçlik ümidiydi; orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu.
Sayfa 63Kitabı okudu
