Lale Coşkun
@Laliss
Kitap okuyun iyileştiriyor...
Sosyolog
Yüksek Lisans
Ankara
Siirt, 1 Mayıs 1994
289 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Bu kitap yanından her gün geçip hiç görülmeyen görülmezlik pelerinine sahip sokak çocuklarına ithafen yazılmıştır. Hepimiz bu şehrin dişleri arasında sıkışmış insanlarız. O şehir bizi ne yutabiliyor ne de tükürebiliyor.
Sayfa 196
Okur Takip Önerileri
Çünkü bazı sözler umuttu; hayatta kalabilme umudu.
Sayfa 174
Aynen, bu ülkede herkesin farkında olup kimsenin umursamadığı insanlar kağıt toplayıcılar biliyorsun. Kimse kim olduğumuza dikkat etmeyecek onların gözünde biz çöp konteynırlarının bir aksesuarıyız sadece. Çöp konteynırlarına zarar versen devlet malına zarar vermekten içeri alınırsın ama kağıt toplayan bir insana zarar versem kimse umursamaz.
Sayfa 34
Unutmadım aramızdaki beceriksiz dili.
Dünya yordu bizi.
Benim de söyleyemediklerim var,
Hiç söyleyemeyeceğim onları belki de.
Uzun bir yolu geliyoruz seninle,
Yolu geldikçe anlıyorum ki, biz,
Bu dünya üzerinde yürüyemiyoruz bile.
O büyük ve muazzam zamanda unuttum.
Kanatlarım çok oldu üşüyor benim
Bu beyaz ıssızlıkta göğsüme düşüyor
Bu yüzden eğik boynum.
Bir kuşun anısı kalmış bende, saklı
Bundan gözlerimdeki kayalık,
İçimdeki serseri buzullar.
Dürtme içimdeki narı,
Üstümde beyaz gömlek var.
Olur ya bazen sıkışıp kalırsın bir köşede bulsunlar istemezsin, bulmazlarsa sana yazık...
Bir kitap okudu
232 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Haksızlık göğsünde, yüreğine yakın bir yerde ciddi bir acıya dönüşüyordu.
Sayfa 165Kitabı okudu
Zaman elini sizden daha çabuk tuttu, sizinse artık her şeye yeniden başlama hakkınız yok.
Sayfa 146Kitabı okudu
Hani yazgının en belirleyici anları, size dokunmadan burnunuzun dibinden geçip gider ve sizi solmuş yapraklardan oluşan bir burgacın ortasında bırakırlar ya, işte o yiten korkunç ama dev fırsat duygusunu hissediyordu.
Sayfa 90Kitabı okudu
Her Vazgeçişte Okunması Gereken O Paragraf
Halbuki birisi ona "Yaşadığın sürece bu hep böyle olacak, sonuna kadar hep aynı şey, " demiş olsaydı, o da kendine gelirdi. "Olamaz," derdi, "muhakkak farklı bir şeyler olagelmeli, öyle bir şey ki, insan, 'artık sonuna gelmiş olsam bile beklemeye değmiş,' diyebilmeli".
Sayfa 57Kitabı okudu
Ama bir noktada, belki de içgüdüsel olarak, insan geri döner ve arkasındaki bir kapının kapanarak dönüşü olanaksız kıldığını fark eder.
Sayfa 49Kitabı okudu
Bir kitap okudu
210 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Sıradan bir hayat en iyisi. Onunla savaş, bununla mücadele et derken, sonunda hayatından oluyorsun.
Sayfa 201Kitabı okudu
Kadınların tepesi attı mı, söylemeyecekleri ya da yapamayacakları şey yoktur.
Sayfa 122Kitabı okudu