Bütün insan toplulukları yüzyılların akışı içinde şimdiki uygulamalarını doğru göstermişe benzeyen kutsal ayetler bulup çıkarmayı bilmişlerdir. İncil'i benimseyen Hristiyan ve Yahudi toplumlarının, "asla öldürmeyeceksin"in idam cezalarına da uygulanabileceğini söylemeye başlamaları için iki ya da üç bin yıl geçmesi gerekmiştir; yüz yıl sonra bize her şeyin kendiliğinden geliştiği söylenecektir. Metin değişmiyor, değişen bizim bakışımız.
Zaten böyle başlamadı mı düşünmek, hayal etmek? İnsanların haberdar olamayacağı, hakkında fikir yürütemeyecekleri tek şey insanın kafasının içinde koşturanlar. Ve çevrenin tepkilerinden duyulan kaygıdan dolayı dünyanın en hayalperest kişileri en iyi komşular oldular. Susmayı öğrendikleri için. Normal olanı kafalarında çizip ona göre hareket ettiler. Dünyanın başını ve sonunu düşündükleri ortaya çıkmasın diye.
Bilinç böyle korkak ediyor hepimizi:
Düşüncenin soluk ışığı bulandırıyor
Yürekten gelenin doğal rengini.
Ve nice büyük, yiğitçe atılışlar
Yollarını değiştirip bu yüzden
Bir iş, bir eylem olma gücünü yitiriyorlar.
Okur Takip Önerileri
Aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktı.
Eğer insanlar vasıtasıyla bir şeyler elde etmek istiyorsan onların kaygılarıyla arana mümkün olduğunca mesafe koymak zorundasın.
İnsan ve aşk birleşir aşık insan olur, öfke ve insan karışır öfkeli insan olur, üçüncü seçenek bozulmadır. Suni bir hâldir. İşte oradayız diyorum. Sen umutlu bir şey söylediğinde umut orada tek başına, bana karışmadan kalıyorsa ne işe yarar ki? Nüfuz etmemiş bir duyguyu karanfil gibi yakama takıp Beyoğlu'nda gezemem.
Başar Başaran
Hayatın, insanlığın çoğunluğu için, içtenlikle yaşanması gereken bir mutluluk değil, baskılar ve cezalarla ve inanılması gereken yalanlarla yapılmış dar bir alanda, sürekli bir rol yapma hali olduğunu, ilk bu sıralarda sezmeye başlamış olmalıyım.
Dünya, hayat, her şey, insanın her an falına bakabilmesi için Allah'ın bize yolladığı işaretlerle kaynaşıyordu.
Ama sevgi güç verir, zamansa imkân
Büyük engellerde bulur, büyük hazzı insan.
Her halk iyiye ve kötüye ilişkin kendi dilini konuşur; komşusu anlamaz bunu. O kendi dilini törelerinde ve yasalarında yaratmıştır. Oysa devlet iyinin ve kötünün tüm dilleriyle yalan söyler; her söylediği de yalandır.
Ah, uzaktan nazik görünen aşk
Nasıl da acımasız ve kaba denendiğinde!
Kendi dünyasını kazanır dünyayı kaybeden.
Görmenin ve körlüğün çeşitli dereceleri vardır.
Arzuların, kişinin düşüncelerinin daireler çizmesine sebep olduğu söylenir.
Cesaret denilen şey insanlığı çoktan terk etmiş. Belki de hiç cesur olmadık. Ahlakın temelindeki toplum korkusu, dinin sırrı ise Tanrı korkusu: İşte bizi yöneten iki şey.