Kitap bittiğinde ağzımda gecenin son sigarasının tarifi imkansız tadı kaldı. Içimizdeki çelişkileri, kimliğimiz ile kisiligimiz arasındaki çatışmayı, ihanetimizi, pişmanlıklarımızı, dağlar ülkesindeki yaşanmışlıkları ve sürekli unutup aynı makus talihi yaşayan benliğimizi sorguladım kitap boyunca. Sanki ruhum bir acemi er olarak başladı kitaba.Şu anda terhis olmuş, özgürleşmiş şekilde bitiriyorum kitabı. Iyi ki varsın Drej Mehmed.
