MaGeLLaN
@MaGeLLaN
Sağlığımıza zarar veren şeyler ruhumuza iyi geliyor..o yüzden sigarayla öpüşüyor rakıyla sevişiyoruz.
Turizm-Otel
Jupiter
202 okur puanı
Mayıs 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Adaleti bu dünyada arayan yalnızca belasını bulur!
Sayfa 155Kitabı okudu
Alper Canıgüz Süper!Çok Hoşuma gitti,eğlenceli :)
Descartes'ı düşünüyorum gözlerim kapalı /Ya ilham geliyor ya inme iniyor...
Sayfa 59Kitabı okudu
“Acı” dedim. “Adama gözeneklerini bile hissettiriyor.”
Sayfa 66Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tekrar,Tekrar,Tekrar Okuyamıyorum dediğin zaman bu adam sana yardımcı ;)
Beni sadece fotoğraflardan tanıyorsun. Sadece nasıl göründüğümü ve objektife nasıl baktığımı
biliyorsun. Ama neler düşündüğümü ve neler hissettiğimi bilmene olanak yok. Beni anımsaman
olanaksız. Resimli romanlara benzediğine emin olduğum rüyaların bile beni anımsamana yetmez.
Çünkü kimsenin anımsamadığı ve dönmediği bir yerdeyim. Bu yüzden kendini yorma. Nasıl olsa bu
satırları okudukça kimin yazdığını unutacaksın. Sen mi, ben mi? Ne fark eder? Hiçbir şeyin fark
etmediğini öğreneceksin. Sadece daktilo harfleri. Hepsi o kadar. Ne el yazısı ne imza ne de bir
kimlik. Suç işlemek için hiçbirine gerek yok. Yok olacak bir varlığın varlığı yeterli. Gerisi ağaç,
apartman, sokak.
Sayfa 16Kitabı okudu
REFİK DURBAŞ... 1944 Erzurum...01 Aralık 2018...Huzur İçinde Yat...
...Bembeyaz bin rüzgara yazdım adını,
alyeşil bin akarsuya,
bilge dağlara,
masmavi sevdalara ve umuda.
Simsiyah bir acıya yazma beni.
Uzaktan görsem yeter. Belli belirsiz sesini
duysam, bu yetecek bana. Hayal meyal görebilsem yüzünü;
başka bir şey istemem. Hadi çık artık diye bağırmamak için
kendimi güç tutuyorum.Çık da zaman değerlensin.Çık da
bambaşka bir anlam kazansın yaşamam.Çık da bütün çaresizliklere
meydan oku. imkansızlıklar erisin dudaklarında,
ellerin karanlıkları kovsun. Ben senin vefalı seyircin; oturduğum
yerden bütün gücümle haykırıyorum, duymuyor musun?
Yokluğun yetti artık. Gel! Gel! Ne olur gel!
Sayfa 193Kitabı okudu
Elindeki içki kadehinde, dudağındaki sigarada, okuduğun
kitapta, mırıldandığın şarkı da, söylediğin şiirde, gördüğün
ruyada ve yaşaman için ciğerlerine doldurduğun havada 0
yoksa; onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan; onu sevmiyorsun
demektir.
Renkler onunla değerlenmiyorsa, örneğin; onsuz kırmızı
kırmızılığının, mavi maviliğinin farkında değilse, beyaz yalnız
0 giydiği zaman güzelliğini haykırmıyorsa, sabahları onu
görünceye kadar güneş doğmuyorsa ve onsuz gökyüzü geceleri
aya, yıldızlara hasret değilse; onu sevmiyorsun demektir.
Sayfa 181Kitabı okudu
Şehirler de insanlara benzer. Govdeleri, ayakları, dudakları,
gozleri vardır, yürekleri vardır, kocaman kocaman elleri vardır.
Bu şehrin yüregi sende çarpıyor. insan, sana kan taşıyan bir
damar olamayacaksa; bu şehirde yaşamamalı.Çekip gitmeli.
Bütün sefaletiyle, bütün çirkinligiyle, bütün orospuluklarıyla
bu şehir baştan başa sevgi. Bu şehir baştan başa sen.
Bu şehirde sevmeyen ya da seni tanımayan yaşadım demesin.
Ölüler susmasını bilmeli.
Sayfa 128Kitabı okudu
Elimi uzatsam tutabilirdim seni, oyle yakındın. Zamana
kokun sinmişti. Belki de uzaktın, günlerce koşsam yetişemezdim
sana. Zamana kokun sinmişti.
Tuttum resmini indirdim duvardan.
Duvar aglamaya başladı!.
Sayfa 116Kitabı okudu
Bütün resimler sana benziyor
Hayret
Bütün aynalarda sen varsın
Nereye gitsem peşimden geliyorsun
şimdi sigarasın dudaklarımda
Biraz sonra beyaz bir kagıt
Ve akşam ictigim bir kadeh içki olacaksın
Sayfa 104Kitabı okudu
Al beni de erit ateşinde gozbebekleri
Erit beni
Ruhumu aşkının potasında yak
Kahrolsun bu karanlıkIar
Bu mesafeler
Bu zaman
Ben seni istiyorum
Ya seninle yaşamak
Ya da sende yok olmak
Sayfa 102Kitabı okudu
Şimdi bir derin mavide aşkam oluyor
Gök mavi deniz mavi
Mor daglar yeşil ağaçlar mavi
Bozuk düzen mavi gecelerden sesleniyorum sana
Ne opera aryaları
Ne beşinci senfonisi Beethoven'in
Bir yalnızlık marşıdır çalınıyor uzakta
Gün ışığı arkamızda kaldı bak
Tanyerinde unuttuk gozlerimizi
Gel artık
Hayata yeniden başlayalım
Gel artık
Bu mavilerde kimseler gormez bizi
Sayfa 18Kitabı okudu
Medeniyet duvarla başlar. Duvar örmek çeşitli amaçlar taşır.
Bu amaçların ilki ayırmaktır: insanları, hayvanları, bitkileri ve
şeyleri. Daha sonraki amaçlar içeride ya da dışarıda bırakmaktır:
insanları, hayvanları, bitkileri ve şeyleri. Duvarlar örülür ve iki
cephelerinde hayatlar gelişir. Duvarsız bir dünya günümüz insanı
için cehennemdir. Medeni insanın ruhsal dengesini sonsuza dek
kaybetmesine elektrik, kanalizasyon ya da iletişim sistemlerinin
çökmesi değil, duvarların yıkılması neden olacaktır. Bu yüzden
duvar ustalığı kapitalist anlamda ilk gerçek meslektir. Var olan en
kalabalık, yarı gizli, güç dayanışması eksenli örgütün bu meslekten
esinlenerek kendini vaftiz etmiş olması bir tesadüf değildir.
Çünkü duvar, sıradan insanın tek garantisidir. Savunulması gereken
ilk siperdir. Dünya üzerindeki mevcut düzenin devamı duvarların
ayakta kalmasına bağlıdır. Elleri alçılı duvar ustalarından elleri
paralı bankacılara kadar, duvarlar dünya nüfusunu gölgelerinde
gizler. Ancak duvarın hangi tarafında olunduğuysa, hayat
tarzını belirler. Geceyi sokakta geçirenlerse duvarların, dolayısıyla
medeniyetin dışındadır. Çöp torbalarıyla aynı kaldırımda uyuyanlar duvarları delmek isteyenlerdir. Asla yıkmanın değil, ancak sadece geçebilecekleri kadar bir delik açmanın peşinde olan organik matkaplardır. Çünkü ister Sao Paulo'nun gecekondularında, ister Koumbala'nın ormanında, isterse de Malaga'nın sahilinde yaşasın, her insanın bir duvara ihtiyacı vardır. Bu ihtiyacın devamı ise pencerelerdir. Duvarın diğer tarafındakileri izlemek için inşa edilmiş saydam duvarlar.
Sayfa 145Kitabı okudu
"İnsanın kendisine çektirdiği acıya azap denir. Teknik adı vicdan
azabıdır. Bugüne kadar binlerce hayalet hikayesi duymuşsunuzdur. İşte bunların başlangıcı da bu vicdan azabıdır. Dünya üzerinde hayalet gördüğünü iddia eden ilk insan, yaşarken canını yaktığı dostunu öldükten sonra o kadar çok düşünmüş ve kendine o kadar çok kızmıştır ki, yıllardır tanıdığı bir yüzü, bedeni
evinin odalarında uçuşurken görmeye başlamıştır. Sonra bu olayın
üstüne binlerce yıl binmiş ve insanlar her yerde hayaletler
göımeye başlamıştır. Oysa hayalet dediğin şey, yaşarken kazık attığın insanlar öldükten sonra duyduğun vicdan azabının sana oynadığı bir tiyatrodur. Vicdan azabı öyle bir hikayedir ki, aynı hayaletler gibi adamı korkudan öldürür. "
Sayfa 120Kitabı okudu