Bahar
@Mavi_Ruzgar
Güzel bak
Güzel düşün
Güzel yaşa..
Nerde bulduğun değil, ne bulduğundur mutluluk
Tarih
Okü
16 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
"Hayat beni sıkıyor..."dedi.Her şey beni sıkıyor.Mektep, profesörler,dersler, arkadaşlar...Hele kızlar...Hepsi beni sıkıyor... Hemde kusturacak kadar.
Sayfa 14Kitabı okuyor
Ne ben Sezarım ne de sen brütüs
Ne ben sana kızarım
Ne de zatın bana zahmet edip küssün..
Okur Takip Önerileri
Bir insanı kendisi kadar, kendi düşünceleri, dertleri, korkuları ve noksanları kadar ne meşgul edebilirdi?
576 syf.
·
Puan vermedi
·
57 günde okudu
Yüreklerinde güçlü sevgi ve insanlık olmayan, merhametli ve cömert Tanrı’ya minnet duymayan kimseler asla mutluluğa ulaşamazlar...
Çevremizdekilere karşı davranışlarımızda dikkatli olmamız gerek. Çünkü her ölüm geride kalan bir avuç kimseye öyle düşünceler miras bırakır ki yapılabilecekken yapılmamış, unutulmuş, boş verilmiş şeyler... Onarılabileceği halde onarılmamış kırgınlıklar, giderilmemiş eksiklikler... İnsan için bunlardan daha acı bir düşünce olamaz! Hiçbir pişmanlık, iş işten geçtikten sonra duyulan pişmanlık kadar acı değildir. Kendimizi acıdan korumak istiyorsak bütün bunları vaktinde anımsayalım...
Bahar tekrar paylaştı.
bir silgi gibi tükendim ben. başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. ben, kurşunkalem silgisiydim. azaldığımla kaldım.
Sayfa 598Kitabı okudu
Şimdiye kadar yardım etmek istediğim kişiler tarafından aldatıldığım çok oldu. Buna karşın içimden sana güvenmek geliyor. Sana karşı duyduğum ilgiyi kendim de tam olarak anlayamıyorum. Gerçi hayatımın zevki, sevinci de sevdiğim insanlarla birlikte onların mezarlarına gömüldü ama ben gene de yüreğimi tabuta çevirmedim. Sevmek yeteneğimi sevdiklerimle birlikte gömmedim. Çektiğim derin acılar duygularımı yalnızca güçlendirip inceltmeye yaradı.
Kadın, “Ah, ressamlar kadınları hep olduklarından daha güzel çizerler, yoksa müşteri bulamazlar çocuğum!” dedi. “Fotoğraf çeken makineyi kim bulduysa tutmayacağını bilmesi gerekirdi: Makine gereğinden çok doğruyu söylüyor çünkü; gereğinden çok!” Ve böyle diyerek yaşlı kadın kendi nüktesine bol bol güldü.
Zamanla derin, durgun bir uykuya daldı. Bu uyku ancak çekilen acıların dinmesiyle mümkündür. O durgun, derin uyku ki bundan uyanmak insana acı verir. Bu uyku ölüm bile olsa kim uyanıp da gene yaşamanın bütün çile ve yüklerine; bugünün dertleriyle yarının kaygılarına ve hele dünün üzücü anılarına yeniden dalmak ister?