Tutunacak bir şey olmadı mı insan yuvarlanır. Tramvaylardaki tutamaklar gibi. Uzanır tutunurlar. Kimi zenginliğine tutunur; kimi müdürlüğüne; kimi işine, sanatına. Çocuklarına tutunanlar vardır. Herkes kendi tutamağının en iyi, en yüksek olduğuna inanır. Gülünçlüğünü fark etmez
Olmuyordu. Huzurunu yaşadığı günde bulamayan insana kurtuluş yoktu.
Kafamı hınçla geriye attım gülerken. Gittiler.
Ne yamansınız dökme kalıplarınızla; bir şeyi onlara uydurmadan rahat edemezsiniz.
Okur Takip Önerileri
Yalvarıyorum kardeşlerim, yeryüzüne sadık kalın ve size doğaüstü umutlardan söz edenlere inanmayın! Zehir saçar onlar, farkında olsalar da olmasalar da.
Vurulsam kaybolsam derim,
Çırılçıplak, bir kavgada,
Erkekçe olsun isterim,
Dostluk da, düşmanlık da.
Hiçbiri olmaz halbuki,
Geçer süngüler namluya.
Başlar gece devriyesi jandarmaların
Bir kantar ...
Eski kışlalarda bu güz öğleleri
Duruma en aykırı oynak şarkılar
Sıcak çaylardan soğuk gazozlardan beklediğimiz
Ne beklediğimiz arayıp bulduğumuz
Vazgeçip kıyıya iniyoruz*
* Sıkıldık mı hep böyle bir şeyler yapmak gereğini duyarız yahut o
boşluk duygusuna kapılınca, Nâsıra'lı Isa'yı peygamber eden
budur,
güneş altında yalnız kalınca böyle korktu, peygamberliği
işte bu yüzden.
Bir kadına tutulsaydı tutulabilseydi somut bir
kadına Simun haç taşımanın günahını çekmeyecekti.
Hep bir ağızdan türkü söyleyip
hep beraber sulardan çekmek ağı,
demiri oya gibi işleyip hep beraber,
hep beraber sürebilmek toprağı,
ballı incirleri hep beraber yiyebilmek,
yârin yanağından gayrı her şeyde
her yerde
hep beraber!
diyebilmek
için
on binler verdi sekiz binini..
Yenildiler.
İznik gölünde akşam oldu.
Dağ başlarının kalın sesli sipahileri
güneşin boynunu vurup
kanını göle akıttılar.
'Varalım, dedik.
Görelim, dedik.
Yapışıp sabanın sapına
Şol kardeş toprağını bizde bir yol
Sürelim, dedik.'
Şahinin boşluktan kopardığı elmas
Öyle ya,
bana sorarsanız terketmeli insan yaşamı
Ölümü göze almadan
Ve anlamalı bir ağaç gölgesi gibi durmaktaki
sakıncayı
Gitmek Durmadan gitmek
Ne ölümünü bilsinler ne yaşadığını.
Yanlışlık baladı
ben yanlışlıkla sevdim josiane'ı
burgonya dükü'nün şatosunda
mecnun'dum leyla'yı arıyordum
anlayan olmadı bu yanlışlığı
akıl sır ermez işlerin sonunda
Sen beni öpersen belki de ben gangsterleşirim
Belki de şair olurum seni de aldırırım yanıma
Bilesin; göğsümde hangi yöne açmış tek gülsün
Yani ya bu eller öpülür, ya sen öldürülürsün.
