Melisa
@Melisadiary
Benim için kitaplar, gerçek dünyanın monoton ve gri ruhsuzluğundan kaçış yoluydu.
"İnsanlar kırıcıydılar, kitaplara kaçtım."
33 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim de bir ruhum bulunduğunu öğrettin.
Melisa tekrar paylaştı.
“Taşacak kadar doluyum ama bomboş hissediyorum. Kafamın içi o kadar sessiz ki, o kadar yok gibiyim ki kendi sesimi bile duymuyorum.”
Sayfa 474Kitabı okudu
Bir kitap okudu
816 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Adada insanı sık sık geçmişe götüren bir şey vardı. Öyle çok alan, öyle çok sessizlik vardı ve öyle az insanla görüşülüyordu ki, insan şimdiyi kolayca gözden çıkarıyordu ve işte o zaman geçmiş on kat daha yakın görünüyordu göze.
Sayfa 77Kitabı okuyor
Başıma daha kötü şeylerin geldiği zamanlarda bile, bu deneyimleri hep boşa giden çabalar ya da ıstırap olarak değil, birer körükleyici, bir cevher olarak görür ve bir gün işe yarayacaklarını düşünürdüm. Şiir, ihtiyacım olduğu her an kendimi vereceğim bir şeymiş gibi gelirdi bana -kendini aklama olduğu kadar,bir acil çıkış kapısı, bir can simidiydi. Şimdi denizin içindeydim ve can simidim tıpki bir kurşun gibi dibe çöküyordu. Kendime acıyıp, ağlamamak için zor tutuyordum kendimi. Yüzüm, tıpkı bir heykelinki gibi kaskatı bir maskeye bürünmüştü. Saatlerce yürüdükten sonra vardığım yer cehennemdi.
Sayfa 55Kitabı okuyor
“Garip değil mi? Çekip gidiyorsun ve döndüğünde insanları değişmiş bulacağını sanıyorsun, ama onlar hiç değişmiyor.”
Sayfa 20Kitabı okuyor
“Birinin gitmesinin ne demek olduğunu bilirim. Bir hafta ıstırap çekersin, sonra bir hafta üzülürsün, derken unutmaya başlarsın ve sonra, hiç böyle bir şey olmamış gibi, sanki tüm bunlar başka birinin başından geçmiş şeylermiş gibi gelir ve omuz silkmeye başlarsın. Hayat işte, bu işler böyle dersin. Bunun gibi aptalca şeyler işte. Sanki bir şeyleri sonsuza dek kaybetmemişsin gibi.”
“Ben unutmayacağım. Asla unutmayacağım.”
“Unutacaksın. Ben de unutacağım.”
Sayfa 43Kitabı okuyor
Pahalı alışkanlıklar ve yapmacık tavırlar edinmiştim. Okuldaki derecem pek parlak değildi, ama birinci sınıf bir yanılsamaya sahiptim: Ben bir şairdim. Ne var ki hiçbir şey genel anlamda yaşamın sıkıcılığına ve özellikle de geçim sağlamaya ilişkin çok bilmişliğimden daha az şiirsel olamazdı. Bütün o kinizmin, yaşamla başa çıkamamayı, kısaca bir güçsüzlüğü maskelediğini ve bütün çabaları küçümsemesinin de hepsinden daha büyük bir çaba demek olduğunu bilemeyecek kadar toydum.
Sayfa 12 - AyrıntıKitabı okuyor
Şu anda okuyor
%8 (58/688)
Bir kitabı yarım bıraktı
%26 (123/472)
Melisa tekrar paylaştı.
Savaşın birinci kuralı, düşmanın karşısına başka düşman güçleri çıkarmak ve onları birbirine kırdırmaktı.
