“ Tıpkı insanlar,kuşlar,böcekler ve zamanlar gibi alışkanlıkların da yolculuk ettiğini belirttikten sonra, bir insan, acaba ben hangi alışkanlıklara köprü oluyorum, geçmişten alıp geleceğe doğru neleri götürüyorum, ya da huyumda türümde ne tür pisliklerle ne tür parıltıları barındırıyorum diye arada bir durup kendisine bakmalı, derdi sözgelimi ve bunu yapmayanları geleceğe ihanet etmekle suçlardı.”
Sayfa 254
“Biliyor musun, dünyayı aklıyla gören eli âsâlı bir bilgenin de dediği gibi, hayatımı yeniden yaşayacak olsaydım daha çok hata yapardım. “
Sayfa 197
“İşte bu yüzden şunu unutma Cebrail: Şeker satın alan her insanın karşısında biz daima şeker olmak zorundayız “
Sayfa 196
Okur Takip Önerileri
“Tamamlanan oyun, ölümünü başkalarına karşı silah olarak kullanacak kadar çaresiz ve acımasız olan bu insanı boş bir kutu gibi tutup kendi sınırlarının dışına atarmış bir bakıma..”
Kördüğüm tekrar paylaştı.
En düşkün olduğumuz insanların güvenini yitirdiğimizi görmek çok vahşi bir deneyimdir ve hepimiz bunu bir kez tatmışızdır. Bu bizi yeniden aynı yanlışa düşmemek konusunda silahlandırılmıştır, ama bu zırhı kuşanırken, hem kendimiz hem de karşımızdaki düşünmeden davranma serbestisini yitirmiştir.
Sayfa 168 - Can yayınları
“İnsan gördüğü şeylerin toplamı kadar uyanık, görmediği şeylerin sonsuzluğu kadar uykudadır.”
Sayfa 100
“İnsanlar taş gibi bana yabancı
Ağaçlar bensiz hüküm giyecek bulvarda
Bir tanbur bir yalnızlığı anlatıyorsa
O ışıksız pencereden
Ben onu duymuyor gibiyim
Bir ağaç ölüyorsa kapınızın önünde
Ben onu bile duymuyor gibiyim”
“Damla damla oluşuyor hayat
Ölüm kımıl kımıl
Duymak kolay
Anlatmak değil
Her an
Farkındayım
Az az öldüğümün
Bilincindeyim doğan ayın
Eriyen karın akan suyun
Ve usul usul tükenen zamanın
Tekrarlayıp duruyor saat
Vakit te mahluktur
Vakit te mahlukturİşliyor kalbim
Eskiyor saçlarım
Ve gözlerimin en ince hücreleri
Okuyorum hayatı
Toprağın üstünden çok
Altındakilerle var olduğunu
Toprak
Ölüme aç
Ölüme muhtaç
Hayat
Ölüm muhakkak
Ve ölüm mutlak
Tek kapısıdır ölümsüzlüğün”
“Geliyor üstümüze bir yakup titremesi
değişimin belirtisi şapkanın ironisi
Kutlu öğleüstü ve akşam üstü
özellikle şimdi akşam üstü
Hiç eskimiyor ortadoğuda zaman
çünkü en verimli bir alçı
Dinç vakur sade genç elleri
belirledi açıkça kutsal kitapta bütün kelimeleri
Sözü alıp bindi sağlam at gibi üstüne
ömrümüzün orağı gamı alıp kırdı
Ölümse sabırlı bir hüma kuşu
hannâne direği ölçüledi varoluşu
Denizi bir solukta içtim de
tuz ve toprak kaldı geride
İştahlıyım bağımsızlığa savaşa özgürlüğe
bu ilkeler her ülkede girecek yürürlüğe...”
“Çok duydum günah işleyen kişi hakkında sizden biri değil de bir yabancı, hayatınıza giren bir davetsiz misafirmiş gibi konuştuğunuzu.
Fakat derim ki ben, en mukaddes ve erdemli olan kişi bile çıkamaz her birinizdeki en yüksekten daha yükseğe,
Ve bu yüzdendir ki en habis ve en zayıf da düşemez her birinizdeki en dipten daha dibe.
Ve tıpkı bir yaprağın tek başına değil, tüm ağacın sessiz bilgeliğiyle sararabileceği gibi,
Günahkar da işleyemez günahı, olmadan hepinizin sessiz rızası..”
“Zira zihinde başlamayan hiçbir süreç, nihai iyileşmeyi sağlayamaz.”
