Aytmatov'u çok seviyordum ama bu şaheseri okuduktan sonra daha da çok sevmeye başladım. Mutlaka okumalısınız. Hayatımızın sadece yek noktasında değil bütün noktalarında insan olarak kendimizi sorgulamaya davet eden güzel bir yapıt.
"İnsan için en güç olan, her gün insan olarak kalmasıdır."
Hüznü iliklerime kadar hissettiğim, çoğunlukla gözyaşlarımı tutamadığım hatta empati kurmaya cesaret dahi edemediğim bu muhteşem eserde; üç oğlu ve kocasını askere gönderen Tolgonay'ın acı dolu hayat hikayesi anlatılıyor.
Cengiz Aytmatov, savaş döneminde arkada kalan kadınların göstermiş olduğu cesareti, emeği, fedakarlığı yaşadıkları sefaleti, yokluğu, sevdiklerini kaybetme korkusunu tüm bu zor süreci o kadar gerçekçi, sımsıcak ve akıcı bir üslupla anlatıyor ki adeta bizleri bozkırın ortasındaki Kırgız köyüne misafir ediyor. Bir çırpıda okuyabileceğiniz harika bir eser. Kesinlikle kaçırmayın derim.
Toprak AnaCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 202261,5bin okunma
Zalim sistemlerin ayakta kalabilmesinin tek yolu mücadele edilmesi gereken bir "öteki", bir "düşman" yaratmaktır. Cengiz Aytmatov'un eserlerini okurken hep kafamda aynı sorular döner dolaşırdı. Neden istisnasız her eserinde bir baba eksikliği ve tren vedası var. Acı gerçekle hayatını araştırınca yüzleştim. Meğer kaleminden dökülen kitaptaki baba kavramı, kendi içindeki baba eksikliğindenmiş.