Her şeyin bir sonu olduğu gibi her şeyin bir sınırı da vardır.
Sayfa 77
İnsanın merakını bastırması ile merakını yenmesi aynı şey değildir.
Sayfa 39
"Hayır, efendim:Soru sorma konusunda çok duyarlıyımdır,"diye karşılık verdi,"soru sormakla kıyamet günü arasında pek çok benzerlik vardır.Soru sormak bir taşı harekete geçirmek gibidir.Bir dağın tepesinde öylece oturduğunu düşün;taş başlar yuvarlanmaya ve öteki taşları da harekete geçirir;çok geçmeden,taşlardan biri evinin arka bahçesinde oturan kendi halinde (hem de en son akla gelebilecek)bir adamcağızın tepesine iniverir,ailesi de dımdızlak ortada kalır.Yok,efendim,ben ilkemden şaşmam:Birinin canı burnuna gelmişse ona fazla soru sormayacaksın."
Sayfa 6
Okur Takip Önerileri
-Bir düşün:İnsana onlarca,yüzlerce yıl merhamet,sağduyu ve mantık öğretip ,onu bilinçlendirdim diyemezsin,her şeyin bir bedeli var.En önemlisi de biliç.İnsanlar acımasızlaşabilir,hassasiyetlerini yitirebilir,kan ,gözyaşı ve acı görmeye alışabilirler,tıpkı kasaplar,ya da bazı doktorlar ya da askerler gibi;ama hakikati bir kere öğrettikten sonra ondan vazgeçmek nasıl mümkün olabilir?
Sayfa 37
-Çok yaralı var mı?-diye sordum.
Elini salladı.
-Çok deli var.Yaralıdan daha çok.
Sayfa 19
Sanki aynı başlangıçsız ve bitimsiz günün içindeydik, kâh karanlık kâh parlak,ama yine anlaşılmaz , yine kör.Ve hiçbirimiz korkmuyorduk ölümden,çünkü ölümün ne olduğunu anlayacak durumda değildik.
Sayfa 6
Bir diğerinin duygularını anlayabilmek için sevgi gerekir kuşkusuz;fakat tutkunun belli bir derecesinde sevgi,sevilen kişinin duygu dünyası da dahil olmak üzere dış âleme hiçbir duyargası uzanmayan,dolayısıyla kulak vermediği ve algılamadığı için de rahatsız edici bir itirazı olanaksız kılan kör bir bencilliğe dönüşüyor.Tutkulu aşk yalnızlığın en uç ve en son durağı gibi.
Sayfa 57
Çünkü acınası biri olarak yaşamak ölüm gibi bir şey,öyle değil mi?
Sayfa 38
Fakat hayatımızın en saklı yanlarını ,sinirlerimizi uyararak veya düşlerimizde baştan aşağı gizli bir şiddetle titreterek çok,çok erken yaşlarda belirleyen şey katıksız raslantılar değil midir?Yoksa başlangıç daha da gerilerde midir;ileride ne olacağımızı ve neyin acısını biz daha beşikteyken bir kuş cıvıldayarak kulağımıza mı fısıldar?
Sayfa 4
Bilinçle kavradığımız ve yaptığımız şeylerin,bireysel gelişimimizle hiçbir ilgisi olmayan gizli kalmış duygusal izlenimleri kıyasla hayatımız üzerindeki etkisi ne kadar az.
Sayfa 2
Çevrelerindeki dünya çöküp harabeye dönerken,her tarafı bu çöküntünün tozu dumanı sararken bu aşağılık yaratıklar içlerindeki vahşiliğin dizginlerini salmış,savaşıyor,içiyor ve ölüyorlardı.Ne fark ederdi ki zaten ? Herkes ölüyordu nasıl olsa;iyisi de kötüsü de , güçlüsü de zayıfı da,hayata dört elle sarılanı da yaşamı aşağılayını da... Herkes göçüp gidiyordu.Her şey göçüp gidiyordu.
Sayfa 37
Gerçekten de sevgili torunlarım,dünyanın son günlerini yaşıyordum sanki.
Sayfa 33
Salgın gelmeseydi başaracaktı da... Ben sizin yaşınızdayken ilk uçakları hatırlayan adamlar hayattaydı;bense son uçağı gördüm,altmış yıl önce.
Sayfa 9
" Zararlı bir işe hizmet ediyorum ve aldattığım insanlar için aylık alıyorum.Namuslu değilim,ama ben tek başıma bir hiçim,kaçınılmaz olan sosyal kötülüğün küçük bir parçasıyım sadece.İlçedeki bütün memurlar da zararlı kişiler ve hepsi havadan para alıyorlar.Demek ki namuslu olmamamın suçu ben değilim,zaman.İki yüz yıl sonra doğsaydım bambaşka biri olabilirdim."
Sayfa 27
Akıl,hayvanlar ve insanlar arasında keskin bir sınır çizer,insandaki ilahi yöne ışık tutar,hatta bir dereceye kadar gerçekte var olmayan ölümsüzlüğün yerini tutar .Buradan yola çıkarak şunu söyleyebilirim ki akıl,elimizde olan yegâne zevk kaynağıdır.Etrafımızda akla dair hiçbir şey görmüyor,duymuyoruz,bu da zevkten mahrum olduğumuz anlamına geliyor.Gerçi elimizin altında kitaplar var,ama bu canlı bir sohbetin,karşılıklı ilişkinin yerini tutmuyor.Çok da doğru olmayan bir kıyaslama yapmama müsaade edecek olursanız,bence kitaplar notaya ,sohbet ise şarkı söylemeye benziyor.
Sayfa 22