Yanlış pınarlardan yanlış sular mı
İçiyorum
Böyle her akşam, her akşam
Kırılan kanatlarından göğün
Dökülürken zaman
Turuncu kederler içinde
Dünyayı siliyorum yudum yudum
Gücenik bir günün aynasından
İçmiyorum ki...
Şükrü Erbaş
Bırakın beni ey hakikatler! Yürümek istiyorum. Cennetlerin olduğu yere doğru.
Sayfa 10Kitabı okudu
256 syf.
·
Puan vermedi
·
31 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Güneşin, kendini bir kıl heybeye bırakır gibi dağların ardına bıraktığı bir bozkır akşamında, huzursuz bir kavak ağacıdır dere boylarında, ay ışığı ile söyleşen.
Sayfa 223Kitabı okudu
Herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda yaşamım bitti. Bilmiyorum, nerede, ne zaman. Ve işte o bittiği yerde başladı. Acının sonunda. Acı ile.
Tezer Özlü
isyan etmiyorum haşa
lakin yaş kırka dayandı
sebeb-i ziyaretimi
anlayamadım bir türlü
neyse, şükür ki bitecek
er ya da geç
bu yaşamak hastalığı
Ali Lidar
Kar geçti. Papatya geçti.
Kehribardan nergise döndü dünya.
Azala azala canımla kaldım
En uzun sensin ey beşinci mevsim.
Şükrü Erbaş
Yeni bir gülümseme edindim yüzüme
Bozkır sabrında ve tenime yakışan.
İnsanların çevremde açtığı yalnızlığı
Yine onlarla doldurmak için
Güneşle birlikte çıkıp yataklardan
Ay ışığı ile dönüyorum evlere
Azalan ömrümü böyle uzatıyorum.
Şükrü Erbaş
Yani kaçabilirdim... Ama yapamadım. Sırf babam beni sevdiğini söylediği için... Bileğimdeki yaranın üstüne basa basa! Ahad beni seviyorsa, ben kendimi sevmesem de olurdu... Ahad'ı terk edemedim... Belki de hiç gitmek istememiştim.
Sayfa 118Kitabı okudu
Bir insandan bu kadar nefret etmek ve onun tarafından önemsenmeyi bu kadar istemek, aynı anda nasıl mümkün olabiliyordu?
Sayfa 90Kitabı okudu
"Sanırım hiçbir şeyin öyle pek tamamlanmadığı
Bir çağda yaşıyordum.Ve bütün eksik kalmaların
Sessiz ve ünü olmayan bir tanığıydım ben"
Edip Cansever
Durgunluğu ikinci bir ten gibi giyinmişti bedenine.
Tek bildiğim, durumumun bundan daha kötü olamayacağıydı.
Sayfa 74Kitabı okudu
Ben çok eski bir fotoğrafta duruyorum.
Yüzüm o fotoğrafta bile eski bir fotoğrafa benziyor.
Birhan Keskin
Uzağımda açık denizdi o yürüdü gitti.
Ben kıyıda ıssız bir ev, ince boğazda gıcırdayan tahta iskele,
iskelede bir lastik, az ilerde turuncu bir şamandıra,
İçimde kuzeyden bir hatıra aksiyle durgun suya vurdum.
Birhan Keskin