Rabia İçme
@Rabiaicme
İstanbul
10 okur puanı
Şubat 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bunca tanışıklığımız varken, sana dair bana söz düşmüyor.
Cahit Zarifoğlu
Ne zaman sustuklarımızı konuşmaya başlarsak,
o zaman esaslı bir kaç cümle edebiliriz.
Cahit Zarifoğlu
Okur Takip Önerileri
Rabia İçme tekrar paylaştı.
Önünü alamıyorum bu kör gidişlerin yollarda
Herkes bir yere gidiyor önünü alamıyorum
Çaresiz direniyorum bu dönüm noktalarında Kimse elini uzatmıyor..
(Erdem Bayazıt - Karanlık Duvar)
Çünkü özlemler çeşit çeşit.
Özlemler ki binlerce.
Edip Cansever
Vicdanımız yanılmaz bir yargıçtır. Biz onu öldürmedikçe. 
Balzac
Kendimizle yüzleşmek ölesiye zor. Farkında
olmadan kaçıyoruz. İşimiz koşturmalarımızı
yapmak zorundaymışız gibi olduklarımız can
simidimiz. Düşünmemek için bu yoğun
hengâme... Boş kalamayışımız, kendimizle
olamayışımız, yalnızlıktan biteviye
korkumuz, değişimi hep düşlerken en ufak bir kıpırtıda yüreğimize düşen deprem; bundan...
Eksikliği diline vururmuş insanın da farkına olmazmış.. misal; büyük harflerle dillendirdiğin namus kadar namussuzsundur mesela.. İşini kolay halledebilmek için kullandığın din’in fazileti kadar dinsiz, şeref şeref diye çektiğin nidalardaki büyük harfler kadar şerefsiz, dilinden düşürmediğin dürüstlük masalları kadar da çakallasındır ama farkında değilsindir.. ben fark ederim.. fark ederler.. SUS!
Bunu bana biri söylemedi. Söyleseydi,
kara yolların en sert asfaltlarında ayak izlerim çıkana denk gelmez miydim nefesini soluduğun topraklara?
Gelip, öpmez miydim en sevdiğin şarkının tam ortasından?
Çocuklarda bilirdi belki o zaman... Sokaklarda karış karış oynarken,
sana değerlerdi numaradan.
Ağlamazdım belki, siyah beyaz anılara bakıp
Ağlamazdım belki, yokluğunda yanıp. Ağlamazdım belki,
Ulu orta,
Ne ayıp...
Ne ayıp,
Hiç sarılmadık...
İki kola onca yük almışken,
Milyarlık dünyanın tamamının canları gibi ikimiz de...
Onca derde,
Onca çaresizliğe karşı,
Hiç sarılmadık.
"`Herkes kendi işine baksın’ değil.
`Herkes kendi içine baksın’. Böyle daha güzel." Cahit Zarifoğlu
Benzediğini ilk defa fark etti. Dudakları bir gülümsemeyle ayrıldı. Gözlerini kapattı, hayatı yaşamaya değer kılan ve günlerini mutlulukla dolduran her şeyden keyif almaya karar verdi. Hala yüreğinin bir köşesinde küçük bir acı duruyordu. Ama iyileşme sürecinde olan bir yaradan başka birşey değildi ve biliyordu ki kısa zamanda iyileşecek. 
Ay Işığı Sokağı 
Stefan Zweig
Şu anda, sana güzel söz söyleyebilmek için on bin kitap okumuş olmayı isterdim dedi. Gene de az gelişmiş bir cümle söylemeden içim rahat etmeyecek: seni tanıdığıma çok sevindim kendi çapımda. 
Tutunamayanlar 
Oğuz Atay
