Kader Şen
@Raskolova
Yalnız şunu iyi biliniz ki kahramanlar oyunlarını ve kaderlerini yalnız yaşarlar.
Psikolojik Danışman
PDR
İstanbul
42 okur puanı
Eylül 2020 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
Niçin hep acı şeyler yazayım? Dostlar, yufka yürekli dostlar bundan hoşlanmıyorlar. "Hep açlardan, çıplaklardan, dertlilerden mi bahsedeceksin? Geceleri gazete satıp izmarit toplayan serseri çocuklardan; bir karış toprak, bir bakraç su için birbirlerini öldürenlerden; cezaevlerinde ruhları kemirile kemirile eriyip gidenlerden; doktor bulamayanlardan; hakkını alamayanlardan başka yazacak şeyler, iyi güzel şeyler kalmadı mı? Niçin yazılarında bütün insanların benzi soluk, yüreği kederli? Bu memlekette yüzü gülen, bahtiyar insan yok mu?
Sayfa 59Kitabı okudu
Bir kitap okudu
88 syf.
8/10 puan verdi
Okur Takip Önerileri
Geri Gelen Mektup
(…)
Gözler ki birer parçasıdır sende İlah’ın,
Gözler ki senin en katı zulmün ve silahın,
Vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin;
Sen öldürüyorken de, vururken de güzelsin!
Sayfa 115 - ÖtükenKitabı okudu
Türk Gençliğine
Yatağında ölmeyi hatırından sök, çıkar!
Döşeğin kara toprak, yorganındır belki kar…
Sen gurbette kalırsan, ben ölürsem ne çıkar
Ruhlarımız buluşur elbet “Tanrıdağı”nda…
Sayfa 93 - ÖtükenKitabı okudu
Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir,
Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir.
Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir;
Kahramanlık: Saldırıp bir daha dönmemektir
Sayfa 78 - ÖtükenKitabı okudu
Yiğit Harbiyeliler! Öğrenin dersinizi:
Kahraman göz kırpmadan düşmana saldırandır.
Vazifeniz: Kanije, Silistire, Pilevne,
Niğebolu, Kosova, Malazgirt, Çaldıran’dır.
Sayfa 46 - ÖtükenKitabı okudu
Atsız’a göre hayatın anlamını kavrayan bir insan ancak bir ülkü (Kızıl Elma) için öldüğünde bahtiyar olabilir: “KIZIL ELMA uğrunda kılıç çekince kından,/Bahtiyarlık denen şey artık geçmez yakından;/ Mesut olup gülmeyi sök, çıkar hatırından./ Belki öldükten sonra bir parça güleceksin”
(“Türk Gençliğine”)
Sayfa 34 - Ötüken NeşriyatKitabı okudu
Siz Aşktan N’anlarsınız Bayım
Kimi gün öylesine yalnızdım
Derdimi annemin fotoğrafına anlattım.
Annem
Ki beyaz bir kadındır
Ölüsünü şiirle yıkadım.
Bir gölgeyi sevmek ne demektir bilmezsiniz siz bayım
Öldüğü gece terliklerindeki izleri okşadım.
Çok şey öğrendim geçen üç yıl boyunca
Acının ortasında acısız olmayı,
Kalbim ucu kararmış bir tahta kaşık gibiydi bayım.
Kendimin ucunu kenar mahallelere taşıdım.
Aşk diyorsunuz ya,
İşte orda durun bayım
Islak unutulmuş bir taş bezi gibi kalakaldım
Kendimin ucunda
Öyle ıslak,
Öyle kötü kokan,
Yırtık ve perişan.
Siz aşkı ne bilirsiniz bayım
Aşkı aşk bilir yalnız! 
Didem Madak
Oğlum sen artık
şarapnel gibi yağmalısın
düşmanı güzelce vurmalısın
Sayfa 46 - BeyanKitabı okudu
Yedi adamdan bir dağ göreni
Buyruğu dağa diyeni
Dağdan buyrukla kente ineni
Suları yürüyerek geçeni
Çekip mavzerini çıkardı oyluk etinden
Durdu yarin kapısında
Sayfa 32 - BeyanKitabı okudu