Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Rümeysa Aygündüz

Rümeysa Aygündüz
@Rumaygndz
Yıllarını boşuna geçirmediğinin; kendinde kendinden bir şeyleri koruyabildiğinin, saklayabildiğinin, yaşar tutabildiğinin... - Doğruluğun, o, işte
Reklam
'kayalıklarımızda olgunlaşan meyvenin tadını değerlendirebilmem için benim acılarım ne denli gerekliyse, sizin acılarınız da o denli gerekliydi; şimdi belki de birlikte tadacağız onu, belki de mucizeleri, ruhlara doldurduğu sevgi sellerini, sararan yaprakları yeniden canlandıran bu öz suyu birlikte görecek, hayran kalacağız. Yaşam artık ağır gelmez o zaman, artık bizim değildir.
Doğada, sonsuz anlamlar taşıyan, en büyük ruhsal kavramların yüksekliğine erişen etkiler vardır.
Sayfa 119Kitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Bir odaya kapanmadan önce, yıldızlar serpili gök altında kalmak, bu yaralı yabangüvercininin türkülerini, bu temiz iç dökmenin duru seslerini içimde yine işitmek, bu ruhtan havalanıp hep bana gelecek şeyleri hazla toplamak istedim.
Şu on yılın şiddetli sarsıntıları beni yıktı; şimdi, öylesine sık sık saldırıya uğrayan duygularım bazı bazı gücsüz düşüyor, hiçbir şeyle canlanmıyor, fırtınalara katlanmama yardım eden gücü bulamadığım oluyor. Evet, yeniliyorum bazı bazı. Böyle dinlenmeye dinlenmeye, bütün bedenimi daldıracağım denizden uzak kala kala ölüp gideceğim.
Reklam
Işin içinde periler olduğuna inanmadan da bir bahçenin güzel olduğunu göremezmiydi insan?
Sayfa 138Kitabı okudu
Her şey bir sis bulutu içinde yitip gidiyordu. Geçmiş silinmekle kalmıyor, silindiğide unutuluyor, sonunda yalan gerçek olup çıkıyordu.
Öylesine yalnız olmak isterdim. Kendimden vazgeçerek. Demek istediğim, bildiklerimden ve inandıklarımdan vazgeçerek. Aynı kalayım ama ruhumu karartan şeyleri hatırlamayayım. Kendi bedenimden ayıramadığım bir yabancı gibi.